Właśnie w konserwatywnej The Heritage Foundation (HF, Fundacja Spuścizny) w Waszyngtonie odbyła się „Transatlantycka konferencja na temat energii”. Oprócz HF organizatorami były: Warsaw Institute (WI) i Climat Policy Institute (CPI), czyli – krótko mówiąc – Polacy i Węgrzy.

Prezydent poinformował w orędziu, że jako pierwszy misję stworzenia rządu otrzyma premier Mateusz Morawiecki. Z kolei marszałkiem seniorem został Marek Sawicki z PSL. O ile pierwsza decyzja mimo wszystko nie dziwi, o tyle druga była sporym zaskoczeniem. Pytanie, co się za nimi kryje?

Państwa Bałtyckie przestrzegają przed możliwością rozpoczęcia pełnoskalowej wojny przeciwko jednemu z krajów regionu. – Musimy być gotowi na każdy scenariusz – mówi Andris Spruds, łotewski minister obrony, wskazując jednocześnie, na jak wielu płaszczyznach rosyjskie służby prowadzą działania operacyjne w krajach, które jeszcze 30 lat temu znajdowały się w moskiewskiej strefie wpływu.

W rocznicę „nocy kryształowej”, czyli pogromu Żydów w Niemczech w 1938 roku, niemieckie MSZ ostrzega przed możliwymi atakami na żydowskie instytucje i domy. Problem antysemityzmu w Niemczech razi szczególnie, ale to nie jedyny kraj, gdzie bezpieczeństwo Żydów jest pod znakiem zapytania. Przez świat przetacza się bezprecedensowa fala antysemityzmu. Dużą winę za nią ponosi wojna na Bliskim Wschodzie, w Europie mimowolnie stoi za nią niemiecka polityka ostatniej dekady.

W listopadzie 1944 r. Stanisław Supruniuk podjął kolejną dużą akcję przeciw „bandom” – jego ludzie przeprowadzili pacyfikację Ulanowa i Prędzela, aresztując 171 żołnierzy Armii Krajowej i sympatyków rządu RP w Londynie, którzy następnie zostali wywiezieni na Syberię.

– Widzimy bardzo mocne odbicie we wszystkich portach regionalnych. Założenia, które zostały przyjęte na rok 2023, już przekroczyliśmy. Lotnisko w Krakowie-Balicach będzie pierwszym portem regionalnym, który obsłuży w tym roku 9 milionów pasażerów. Warszawa z kolei osiąga już swoje maksymalne przepustowości. […] Nasze zdanie jako sekcji Solidarności jest więc takie, że CPK to strategiczna inwestycja i szansa dalszego rozwoju – mówi Maciej Kłosiński, przewodniczący Krajowej Sekcji Pracowników Transportu Lotniczego i Obsługi Lotniskowej NSZZ „Solidarność”, w rozmowie z Barbarą Michałowską.

Niemcy słabną na świecie i nie jest to dla nas najlepsza wiadomość, ponieważ mają mało czasu, by powetować sobie w najbliższym otoczeniu, czyli w naszej części Europy. Projekty jeszcze większej dominacji Berlina coraz bardziej godzą w interesy Polski.

Jak na razie, poza interesującym z punktu widzenia techniki rządzenia pomysłem rotacyjności najważniejszych stanowisk państwowych, tworzenie koalicji wyborczej przez partie (a w zasadzie koalicje) określające się jako „demokratyczne” polega nie na uzgadnianiu wspólnych punktów programu, a ustalaniu coraz dłuższego protokołu rozbieżności.

W wyborach parlamentarnych Polonia oddała: 569 392 głosy. Za granicą wygrała Koalicja Obywatelska, wyjątkiem były Stany Zjednoczone i Kanada, gdzie wygrał PiS. Dlaczego frekwencja wzrosła z 314 tysięcy osób zarejestrowanych cztery lata temu do 636 099 osób w wyborach październikowych? Otóż media liberalno-lewicowe przeprowadziły skuteczną kampanię pt. „Jak głosować za granicą?”.

O realizacji Centralnego Portu Komunikacyjnego Donald Tusk powiedział: „Ja wolę w Trójmieście wsiąść w taksówkę i być w 20 minut na lotnisku, zamiast jechać pociągiem do Baranowa”. Opinia bezsensowna – w naszych czasach wielkie rozwiązania infrastrukturalne są konieczne w skali makro, nie w skali lokalnego lotniska. Odpowiednia szybkość przemieszczania się po Europie ma znaczenie strategiczne, w tym obronne – zapewni szybki transport wojsk i sprzętu na wschodnią flankę NATO.

– Polska gospodarka bardzo szybko rośnie, rośnie nasz import i eksport, to są ogromne wartości. Bez Centralnego Portu Komunikacyjnego ten cały wzrost będzie skonsumowany przez Niemcy czy Holandię. To w niemieckich i holenderskich portach lotniczych będą płacone podatki, więc głównym beneficjentem polskiego wzrostu importu będzie budżet Republiki Federalnej Niemiec i Holandii – mówi Andrzej Banucha, ekspert z zarządzania strategicznego w logistyce, w rozmowie z Agnieszką Żurek.

W dniu, w którym piszę ten krótki tekst, europosłowie PiS i Suwerennej Polski zostali znaczną większością w Parlamencie Europejskim pozbawieni immunitetów w wyniku doniesienia ukrywającego się przed polskim wymiarem sprawiedliwości w Norwegii przestępcy.

Polacy jasno opowiadają się za kontynuowaniem strategicznych projektów, takich jak CPK, elektrownie atomowe, czy za dalszą modernizacją armii wraz z zakupami nowoczesnego sprzętu zbrojeniowego. Ktoś jednak musi pilnować tego, by te procesy nie zostały przerwane i wyrzucone do kosza przez nowy rząd. Nie możemy opuścić rąk i poddać się biegowi wydarzeń. My nie zamierzamy i to wydanie „Tygodnika Solidarność” jest tego wyrazem.

Na ulicach Bukaresztu ani nawet w języku rumuńskim kart płatniczych nie opisuje się zwrotem „plastikowe pieniądze”. To byłoby bez sensu, bo Rumunia jako drugi kraj świata swoje banknoty tworzy z polimerów i od 2005 roku znajduje się w elitarnej grupie państw z najnowocześniejszymi pieniędzmi. Już niedługo Rumunii chcą pójść krok dalej i w kwestiach walutowych stać się najnowocześniejszym krajem świata. Wiele wskazuje na to, że może się im to udać.

W listopadzie 1918 roku po 123 latach niewoli Polska odzyskała niepodległość. Stało się to dzięki wytrwałości i ofiarności wielu patriotycznych grup polskiego społeczeństwa, które pod jarzmem zaborców ocaliło tożsamość narodową. Adam Mickiewicz w swojej działalności publicznej i publicystycznej (wydawany w Paryżu w 1849 r. dziennik „Trybuna Ludów”) postawił na rewolucję. Nie dlatego, że była lewicowa, ale dlatego, że poszukiwał jakiejś ogromnej siły, która mogłaby zmieść Święte Przymierze i jego bezprawie wobec Polski. Rewolucja lat 1848–1849 okazała się za słaba. Kolejną możliwością był pogrom trzech zaborczych mocarstw w I wojnie światowej. Polacy dobrze ją wykorzystali.

Kiedy będziecie to czytali, temat Zaduszek będzie już tematem sprzed ponad tygodnia, ale byłem właśnie na grobie Rodziców i kiedy miałbym się tym z Wami podzielić, jeśli nie teraz.

Bez większego rozgłosu Parlament Europejski przygotowuje fundamentalną zmianę unijnych traktatów. Ma ona sprawić, by w przyszłości żaden demokratyczny rząd w żadnym państwie członkowskim nie mógł już tak „stawiać się” liberalnemu establishmentowi UE, jak robił to przez minionych osiem lat rząd PiS.

Jak przebiega i ile trwa proces zmiany traktatów w Unii Europejskiej? Czy przyjęcie nowego traktatu wymaga zgody wszystkich państw i większości obywateli w referendum? I dlaczego unijne władze zainicjowały Konferencję w sprawie przyszłości Europy?

Jeszcze tylko chwila, jeszcze dosłownie moment i wreszcie będzie można. Niektórzy, co prawda, nie mogą już wytrzymać i czasem coś chlapną. Ale to nic, bo ile można? Zresztą teraz już wolno, nie wpłynie to przecież na nic. Wygłodniała sfora czeka, by rzucić się do gardeł. Znienawidzonym pisowcom rzecz jasna. W imię uśmiechniętej, tolerancyjnej, otwartej Polski oczywiście.

Kurdystan to naród rozdarty między przynajmniej pięcioma ościennymi państwami: Turcją, Syrią, Irakiem, Iranem i – w najmniejszym stopniu – Azerbejdżanem. Państwa te odmawiają Kurdom prawa do istnienia, w rozmaitych okresach zaprzeczają nawet, że jest coś takiego jak kurdyjskie narodowość czy język.