W ponury deszczowy poranek w autobusie komunikacji miejskiej mój zaspany mózg zaatakowały dwie migające na przemian plansze. Gdy pojawiły się po raz kolejny, mózg obudził się już na tyle, iż zdążył zarejestrować, że jedna nawoływała do udziału w organizowanym w przez Platformę Obywatelską marszu wolności (rzecz jasna przez wielkie „W”), druga zaś do rzecz jasna niepartyjnej Parady Schumana pod hasłem „chcemy Europy”.

Nie jest już chyba dla nikogo tajemnicą ideologiczne zaangażowanie Facebooka w kontrolę informacji, których jako medium społecznościowe miał być przekaźnikiem. Narzędzie, które miało ułatwić ludziom wymianę informacji, opinii, danych i emocji, stało się de facto narzędziem ich wychowania według najnowszych "postępowych" akceptowanych przez Facebook trendów. A teraz Facebook będzie jeszcze zwalczał "fake news"...

Cyfryzacja będąca objawem postępu cywilizacyjnego wkracza odważnie do naszego życia. Informatycy z pewnością narzekać będą na zbyt niskie tempo tych mian, ale dla przeciętnego użytkownika Internetu zmiany w tej dziedzinie są imponujące. Dla ludzi lubiących bądź zmuszonych grzebać w bibliotekach wśród starych czasopism lub księgozbiorów, wygoda korzystania z cyfrowych zbiorów bibliotecznych jest nieoceniona. Przy tym, rodzące się wnioski po owych lekturach są równie interesujące. Można na przykład porównywać dziennikarstwo polskie w okresie II i III Rzeczpospolitej Polskiej, wiarygodność informacji i dojrzałość opinii.

Kierownik jeziora przyjechał. Czas się zatrzymał. Opozycja dostała palpitacji serca. Perony nie mogą wyjść z podziwu. Nie wiadomo, czy Ziemia będzie się jeszcze kręcić, ponieważ pan Tusk poszedł pieszo. Na antenie „Radia Maryja” wiceminister sprawiedliwości Michał Wójcik powiedział: „Roztropny polityk wsiadłby do samochodu, podjechał do prokuratury i udał się na przesłuchanie, natomiast Donald Tusk celowo podgrzewa emocje i atmosferę, by jeszcze bardziej podzielić Polaków”. Roztropność i pan Tusk to jest nietypowe zestawienie.

Niewiele rzeczy irytuje mnie bardziej niż celebryci. W tym momencie zastanowiłem się przez chwilę, czy o ludziach powinienem pisać per „rzeczy”, ale chyba tak. Być może prywatnie, w jakichś nieznanych mi aspektach życia są ludźmi, ale mnie, za pośrednictwem ekranu telewizora, ekranu laptopa czy okładki pisma z programem telewizyjnym przedstawiają się jako kompletnie sztuczne, plastikowe produkty, wytworzone z materiałów mających koneksje rodzinne (lub inne) z producentem albo kompletnie przypadkowych. Za to zawsze równie najtańszych, co głęboko przekonanych o swojej drogocennej naturze.

Wychodziłem właśnie z synami na wycieczkę do lasu, kiedy zauważyłem dziwnych, nieznajomych ludzi, których jako listonoszy wcześniej nigdy na osiedlu nie widziałem z ulotkami Platformy Obywatelskiej wzywającymi do tzw. "Marszu Wolności". Zapytam kim są i co tu robią...

Biedronka, Auchan, Tesco, Decathlon, Dino, Arel, Makro Cash and Carry oraz centrum dystrybucyjne Amazona we Wrocławiu centrum H&M w Gądkach pod Poznaniem – to jak na razie potwierdzone miejsca, gdzie 2 maja odbędzie się strajk pracowników handlu. W ogólnopolskiej akcji weźmie udział kilkanaście tysięcy pracowników zatrudnionych w blisko 300 dyskontach, hipermarketach i centrach dystrybucyjnych.

Poświąteczne refleksje nie napawają optymizmem. Jeśli ktokolwiek sądził, że czas wielkanocnej zadumy cokolwiek zmieni w relacjach politycznie skonfliktowanych stron, właśnie przekonał się, jak głęboko tkwił w błędzie. Apele o zgodę narodową i zasypywanie podziałów po raz kolejny trafiły w próżnię. Nienawistna retoryka ma się, nad czym ubolewam, całkiem dobrze.

W zeszłym tygodniu spotkałem się członkami sekretariatu Europejskiej Rady Zakładowej firmy ubezpieczeniowej AXA (ERZ AXA). To było już drugie spotkanie w tym roku. Kluczowy wkład miał tutaj Paweł Życki, przewodniczący polskiej rady pracowników, który kilka lat temu wziął udział w szkoleniu otwartym dla rad zorganizowanym przez Instytut Spraw Obywatelskich. Jak sam mówi, szkolenie dało mu solidną dawkę wiedzy i energii do działania. Dzięki wsparciu ERZ AXA w styczniu br. przeprowadziłem szkolenie wewnętrzne dla członków rady i przedstawicieli HR-u polskiego oddziału firmy.

Agorowy portal "obrońców demokracji" OKO Press został zbanowany przez rzeczniczkę Prawa i Sprawiedliwości na Twitterze. Oburzony portal spytał prawników czy aby nie jest to złamaniem prawa. Obawy "obrońców demokracji" potwierdza mec. Krzysztof Pluta. I to może być doskonała wiadomość!

Dzisiaj równo osiemdziesiąt lat kończy Jan Pietrzak. Bard Solidarności, twórca kabaretów "Hybrydy" i "Pod Egidą". Człowiek instytucja. Człowiek, który w szarych czasach PRL doprowadzał Polaków do łez. Ze śmiechu.

W tym roku Polska jest współgospodarzem uroczystej inauguracji targów w Hannowerze. Po prawdziwej serii doskonałych danych gospodarczych oraz wzrostach ratingów i notowań w Banku Światowym, jest to kolejny dowód na siłę polskiej gospodarki oraz niewątpliwy sukces polskiego rządu. A w "wiodących mediach" dziwna cisza. Przejrzyjmy "jedynki"...

O czym rozmawiali ci sędziowie, którzy postanowili na pół godziny przerwać pracę i urządzić sobie zebrania, nie nazywając przy tym owej przerwy w pracy strajkiem? O dyktatorze Kaczyńskim, który zamachnął się na ich wolność i niezawisłość? O sponiewieranej demokracji, której poczuli się ostatnimi obrońcami? Widzę oczami duszy, jak rozgrzewają się ich telefony od rozmów ze strajkującymi kolegami, w których nawzajem udzielają sobie poparcia i liczą szeregi. I upewniają się w przekonaniu, że cała Polska za nimi stoi.

Jak Grzesiu Rysia połknął kawałek duży, to aż odbiło się. Jednym czkawką, a nowoczesnym sąsiadom nawet bardziej. Bo Grzegorz zjada Ryszarda i straszy Polaków od nowa. W Sejmie skubnął mu niezły kawałek. Czy resztę połknie na sucho, czy popije, czy obije przed konsumpcją? A może wrzuci do sondażowirówki firmy IBRIS, żeby zmiękczyć sałatkę Nowoczesną. Poleje oliwką, sypnie siemię lniane i będzie pozamiatane.

Do siedziby komisji zakładowej Solidarności wpada pracownik. Nazwijmy go Jan Malinowski. Chce zapisać się do związku. Natychmiast. Parę minut później do tej samej komisji przychodzi pytanie od pracodawcy, czy Jan Malinowski jest członkiem związku, ponieważ zamierza wobec niego rozpocząć postępowanie dyscyplinarne. Malinowski liczy, że związek będzie go bronił.

Ostatnio coraz częściej spotykam się z mniej lub bardziej zawoalowanym pytaniem „kto za mną stoi?”. I muszę powiedzieć, że mnie ta kwestia nieco niepokoi. Może skoro to pytanie pada, to ktoś powinien za mną stać? Może za wszystkimi ktoś stoi, tylko za mną, ofiarą losu, nikt nie chciał?

Tym razem premier Szwecji przemówił. Aktem terroru nazwał rozjeżdżanie rozpędzoną ciężarówką niewinnych przechodniów na sztokholmskiej ulicy. Zmiana narracji szwedzkich decydentów zaskakuje, bo gdy nieletni Somalijczyk z ośrodka dla młodocianych imigrantów pod Goeteborgiem zadźgał nożem 22-letnią pracownicę socjalną, to, by nie stresować pozostałych podopiecznych, władze zabroniły upamiętnienia na terenie ośrodka pamięci zamordowanej. Od stycznia 2016 r. jednak dużo się zmieniło i to nie tylko w Szwecji. Bruksela, Berlin, Londyn, teraz Sztokholm.

- Skorzystam z immunitetu wtedy, kiedy dojdę do wniosku, że celowo wykorzystywane są sprawy przeciwko mnie po to, aby utrudnić lub uniemożliwić mi sprawowanie funkcji przewodniczącego Rady Europejskiej. Mam nadzieję, że do tego nie dojdzie, ale jeśli tak, to nie będę się wahał - oświadczył dziś Donald Tusk napomykając o jakoby pełnym immunitecie, który miałby mu przysługiwać z racji pełnionej funkcji. Czy tak jest w istocie? Nie jestem prawnikiem, ale wydaje mi się, że Tusk, jak to ma w zwyczaju, raczej mija się z prawdą

Kiedy dzisiaj rano przeczytałem na Wiodących Parówkach porównanie przyjazdu Tuska do Polski do powrotów Piłsudskiego czy Paderewskiego, myślałem, że spadnę z fotela. Tym bardziej, że jeśli mi się ta związana ze śledztwem w jego sprawie wizyta niemieckiego pupila z czymś kojarzy, to raczej z wyprawą Lenina do Rosji w zaplombowanym wagonie. Z tą różnicą, że wagon Tuska nie będzie zaplombowany a Tusk raczej nie wywoła żadnej rewolucji.

Mówią, że stają w obronie wolności i demokracji, a sprawiają raczej wrażenie zorganizowanej, agresywnej bojówki, gotowej tę wolność i demokrację zniszczyć, nie przebierając w środkach.