Zbliża się kolejna rocznica wybuchu II wojny światowej i ta data zawsze skłania do refleksji. Zagadnieniu temu poświęciłem jakiś czas temu swoją monografię („Wrzesień 1939. Nowej spojrzenie”) i upływ czasu utwierdza mnie w dokonanych tam ustaleniach. Kolejne rozważania w kończonej przeze mnie w pewnym sensie drugiej części („Kampania wrześniowa 1939. Nowe spojrzenie”), w jeszcze większym stopniu prowadzi do przekonania, jak wielką szansę dziejową straciliśmy ponad 80 lat temu. Zostawiając jednak na boku te kwestie, chciałbym się skupić na jednym elemencie, który wydaje mi się bardzo podobny do dzisiejszej sytuacji.

W następnych latach nasilą się próby niszczenia ludzi za „mowę nienawiści”. Wolność słowa zostanie ograniczona, a gdy Cancel Culture stanie się codziennością, aktywiści uderzą siłą państwa w Kościół. To konieczność wynikająca z ich ideologii.

W największym studiu ośrodka telewizyjnego Ostankino koledzy propagandziści pożegnali Darię Duginę rozerwaną bombą na podmoskiewskiej autostradzie. Były przemówienia polityków, czytanie wierszy, telegram kondolencyjny od ministra spraw zagranicznych Siergieja Ławrowa, Order Odwagi nadany pośmiertnie przez Władimira Putina. Teraz najtężsi kremlinolodzy zastanawiają się, kto i dlaczego podłożył ładunek wybuchowy pod luksusową terenową toyotę.

Niniejszy zbiór o sprzecznościach marksizmu ma formę serialu w dwunastu odcinkach. Zawierają one uwypuklenie nielogiczności w teorii marksistowskiej. Czas jest odpowiedni: jesteśmy w przededniu 105. rocznicy Rewolucji Październikowej (2022). Punktem wyjścia jest świadomość, że ideologie, które dominują dziś w polu intelektualnym, podlegają kardynalnym sprzecznościom. W kolejnych wierszach zostaną przeanalizowane sprzeczności marksizmu.

Wizje mistyków, objawienia prywatne, i to nawet te, które – wprost lub nie wprost – zostały uznane przez Kościół, nie są źródłem naszej wiary. Nigdy dość powtarzania tej podstawowej prawdy.

Sukces europejskiej integracji, nie byłby możliwy bez wielkich liderów – Ojców Założycieli. Nic w tym dziwnego, bowiem i sukces w tworzeniu unii amerykańskiej – Stanów Zjednoczonych – nie byłby możliwy bez Waszyngtona, Jeffersona, Hamiltona, Frankllina czy Adamsa.

Odchodzę na chwilę od restauracyjnego stołu w ogrodzie. Dwóch bezdomnych rzuca się na moje jedzenie. Kilka metrów dalej, przy wejściu do lokalu, inny bezdomny daje sobie w żyłę. Tak wygląda obecnie Berlin, gdzie bieda i narkomania stają się codziennością.

Dłużej już się nie daje ukryć faktu, że Polska została zmuszona prowadzić wojnę na dwa fronty.

Ekologiczna katastrofa to temat także dla Kościoła. I naprawdę szkoda, że wciąż nie słychać mocnego głosu pasterzy, którzy przypomnieliby o obowiązkach ludzi wierzących wobec natury.

W końcu maja 2022 roku opublikowałem na tych łamach tekst „Polskie plany dla Europy”. Zawarłem w nich szereg refleksji związanych z nasilającym się procesem autodestrukcji Unii Europejskiej w obecnym kształcie. Wskazałem również, jakie – wyjściowo – powinny być polskie propozycje dla krajów UE na obecnym etapie.

Z zapisków kronikarzy wynika jednoznacznie, że im bliżej było upadku Trzeciej Rzeszy, tym wspanialsze urządzano w berlińskim bunkrze ceremonie ku czci führera. Podobnie wyglądała ostatnio sytuacja w niemieckich mediach publicznych, gdzie fetowano niektóre osoby jeszcze w chwili, gdy się już kompletnie skompromitowały.

Rewolucja jest paradoksem – również ta feministyczna. Dlatego najbardziej uprzywilejowane, podobno najsilniejsze kobiety w historii ludzkości – współczesne feministki – chcą obalać patriarchat, jednocześnie płacząc, że są prześladowane. A kiedy nie mają na to dowodów, to… je zmyślają?

„Każdy poważny kryzys bezpieczeństwa w regionie nordyckim obejmie nas wszystkich, a więc musimy być dobrze przygotowani i wyposażeni, aby działać wspólnie w czasach pokoju, kryzysu i konfliktu” – stwierdzili ministrowie obrony Danii, Szwecji i Norwegii, podpisując w Malmoe trójstronne porozumienie obronne o wzmocnieniu współpracy operacyjnej.

Dwanaścioro (w momencie pisania tego felietonu) pielgrzymów do Medjugorie nie żyje. Dziewiętnaścioro jest w stanie ciężkim, a lekarze walczą o ich życie. Trudno o tym pisać, trudno nadawać temu sensy, trudno tłumaczyć. Z bólem i rozpaczą trzeba zostać samemu, a nadawać wydarzeniom sens mogą tylko osoby, które czegoś doświadczyły.

Historia – jak wiele razy pisałem – jest nauczycielką życia. Warto czerpać z niej garściami. Polska w XV wieku w raczej nieoczekiwany sposób awansowała do grona najbogatszych państw Europy. Procesy jakie wywołane zostały pierwszą globalizacją zbudowaną na osiągnięciach hiszpańskich i portugalskich żeglarzy, otworzyły wielkie perspektywy także przed Polakami. Na Zachodzie powstało bowiem gigantyczne zapotrzebowanie na polskie zboże i polskie drewno (niezbędne dla ówczesnego przemysłu stoczniowego). Spektakularny wzrost bogactwa w Królestwie Polskim, wywołał tym europejskim popytem akcję w kierunku zagospodarowania olbrzymich przestrzeni naddnieprzańskich. Uczyniło to z tych „dzikich ziem” przestrzeń produkcyjną.

Niemieckie media stwierdziły, że szef partii CDU Friedrich Merz zawiódł nadzieje na powrót do jej konserwatywnych korzeni. Mimo jego nieprzejednanego oporu wobec lewicowych szaleństw rządu federalnego nagle spadły nań anatemy obrońców chadeckich tradycji. Dlaczego?

Czy można uprawiać seks dla zachowania dziewictwa? Czy można się obżerać, by schudnąć? Czy można bić się po mordzie w ramach walki z przemocą? Albo czy da się zwalczać kapitalizm i patriarchat, biorąc udział w kapitalistycznym, patriarchalnym show? Na te pytania powinna odpowiedzieć nam Maja Staśko, która postanowiła wziąć udział w gali MMA – tak zwanej walce dziwaków. Jej współorganizatora jeszcze niedawno oskarżała o seksizm…

Paweł Musiałek analizuje diagnozy PiS-u w zakresie polityki zagranicznej, które wydarzenia na Ukrainie zweryfikowały pozytywnie.

Przed każdą ważniejszą narodową rocznicą pojawia się narracja – „prawica zawłaszcza patriotyzm”. Bo „gdyby prawica nie zawłaszczała”, to przecież „cały naród pod przewodnictwem elyt III RP i wiodących mediów…”. A co dzisiaj, w 78. rocznicę wybuchu Powstania Warszawskiego, jakie ważne wydarzenia przygotowali, by ten „patriotyzm odzyskać”?

Są takie doświadczenia, które są nam wspólne. I dobrze, by zarówno wierzący, jak i niewierzący się z nimi mierzyli.