Podczas gdy u nas Fundacja Życie i Rodzina składa w Sejmie projekt nowelizacji ustawy o ochronie płodu ludzkiego, tuż za Odrą rząd Olafa Scholza buduje ustrój z wyraźnym anarchistycznym sznytem. Jego minister ds. rodziny Lisa Paus domaga się całkowitego zniesienia kar za aborcję. Poza tym chce, by metody usuwania ciąży były częścią kształcenia lekarzy.

Transowanie dzieci to realny problem. Coraz więcej dziewczynek chce okaleczać swoje ciało, coraz więcej chłopców bawi się w dziewczynkowanie. Jak temu zapobiec? Jak sprawdzać i co robić, gdy ideologia gender zagraża naszym dzieciom?

Mój Kościół ma swoje grzechy. Być może to ucieczka od lustracji sprawiła, że choć sprawa jest oczywiście przez "wiodące media" przedstawiana najczęściej w sposób manipulacyjny, to z kwestią przypadków pedofilii wśród księży, na konsekwencjach których cierpią niesprawiedliwie uczciwi kapłani, niespecjalnie sobie poradził. I między innymi za odwagę mówienia o tym problemie, cenię sobie Tomasza Terlikowskiego.

Kiedy wszystkie medialne sztuczki zawiodą, niemieccy dziennikarze dopuszczą się zabiegu, który przekroczy granice dobrego smaku i przyzwoitości. Antypapieska propaganda trwa w najlepsze. Dziennik „Die Tageszeitung” opublikował dziś nekrololog emerytowanego papieża Benedykta XVI – mimo że nadal żyje.

W nadanym w Boże Narodzenie „ekskluzywnym” wywiadzie Władimir Putin zapewnił telewidzów, że 99,9 procent Rosjan gotowych jest poświęcić „wszystko dla ojczyzny”. Jednakże „nie ma sytuacji idealnych”, a więc zdarzają się ludzie kierujący się wyłącznie własnym interesem.

Z ław posłów CDU coraz częściej słyszymy krytyczne głosy pod adresem Kijowa, oraz wyrazy uległości wobec SPD i Zielonych. Najpewniej chodzi tu o wewnętrzne rozgrywki, ale może też umizgi do prorosyjskiego elektoratu. Demoralizując się w ten sposób, niemieccy chadecy tracą szansę na odcięcie się od epoki Angeli Merkel.

Oto coś, czego nie spodziewałem się nigdy napisać: mój sąsiad w Niemczech zaczął grozić mi, bo nie popieram ideologii gender. Dowiedziałem się, że jeżeli nie wierzę w kobiety z penisami, to jestem nazistą. Dostałem też zdjęcia zakrwawionych dłoni, które już rozprawiły się z kimś, kto nie podzielał nastawienia sąsiada. Wszystko, oczywiście, w imię tolerancji!

Minęło 300 dni wojny na Ukrainie, a Rosja nie osiągnęła ani jednego celu swego najazdu na sąsiedni kraj.

Instytut Pamięci Narodowej zaprasza osoby, instytucje i organizacje społeczne do zgłaszania kandydatów do Nagrody „Kustosz Pamięci Narodowej”.

Oczekiwanie na przyjście Pana. Tak najkrócej określić można Adwent. Oczekiwanie jednak, tak jak wiara, wiąże się także z wątpliwościami. Warto o tym pamiętać.

„Tak nagle przemówiła do mnie tradycja religijna i cała historia Ziemi Świętej, pierwsza historia, jakiej uczyliśmy się w dzieciństwie (…) Jestem u samego źródła naszej wiary. Będę chodził po ziemi, którą stąpał cichy, łagodny Nazarejczyk, Syn Człowieczy, zdradzony i wydany przez Judasza, Syn Boży, uwielbiany i czczony przez setki milionów ludzi, w znoju i męce oczekujących spełnienia na ziemi nauki miłości, głoszonej przez Niego prawie dwa tysiące lat temu” – pisał Ferdynand Ossendowski.

Serpentyny dróg prowadzą pod górę. Jako towarzyszy podróży mam najlepszych znawców Libanu. Są ze mną Kazimierz Gajowy, Adam Rosłoniec i Aleksandra Smejda-Rosłoniec z Fundacji Fenicja.

Coraz więcej Kanadyjczyków słyszy: daj się zabić, tak będzie taniej dla państwa! Teraz takie porady słyszą również ludzie z depresją i ci, których nie stać na leczenie. Do czego prowadzi legalizacja i upaństwowienie „pomocy przy umieraniu”?

W Europie przeżywamy scenariusz, którego doświadczyliśmy podczas II wojny światowej. Przemoc na Ukrainie jest jedną z najbardziej brutalnych, jakie można sobie wyobrazić.

Wedle definicji Russkij Mir to „koncepcja interdyscyplinarna, operująca różnymi znaczeniami i konotacjami”. Do takiego wora można wpakować wszystko, co Moskwa stara się czynić sprawnie i skutecznie. Terytorialnym jądrem „rosyjskiego świata” jest „Święta Ruś”, czyli obszar współczesnej Rosji, Ukrainy i Białorusi. Polska to „bliska zagranica”, tak bliska, że powinna być wessana.

Wszyscy znamy dziedzictwo Polski, kraju zbudowanego na chwale Rzeczypospolitej, dumie i nieugiętości narodu polskiego, który mimo licznym przeciwnościom i agresorom w swojej historii nigdy nie złożył broni w walce o swoją niezależność, niepodległość i podmiotowość. Dziś, gdy wielu wieszczyło tzw. koniec historii, okazuje się, że o tożsamość Polski wciąż trzeba zabiegać i walczyć, a zagrożenia są nie tylko zewnętrzne, ale także wewnętrzne.

Końcówka Adwentu to dobry czas, by rozpocząć rekolekcje. A jeśli ktoś nie ma czasu, by na nie uczęszczać, to pewnym zamiennikiem może być lektura. Dla mnie taką adwentową książką stały się „Kazania do Ewangelii według św. Mateusza” Augustyna z Hippony.

Kilka dni temu Prokuratura Federalna w Niemczech wydała nakaz aresztowania 25 członków organizacji „Obywatele Rzeszy”. Zatrzymanym zarzuca się przygotowanie zamachu stanu, które miało objąć wszystkie szczeble władzy. To niepokojące, choć trudno nie zauważyć, że obława była kolejnym tematem zastępczym, mającym wyciszyć potknięcia rządu.

„Zamach stanu udaremniony w Niemczech! Prawicowi terroryści planowali pucz! Największa akcja niemieckiej policji w historii!” – takie wiadomości czytamy od wczoraj. Czy to jednak prawda? Bo kiedy przyjrzeć się sprawie bliżej, to okazuje się, że Niemcy mogli aresztować raczej grupę stukniętych rencistów z jednym pistoletem i zapasem jedzenia na zimę.

Decyzje ukraińskiej władzy o de facto próbie likwidacji Ukraińskiej Cerkwi Prawosławnej, choć nie do pogodzenia z prawem do wolności sumienia i wyznania, wyznacza początek nowej, religijnej rzeczywistości w Ukrainie. I to niezależnie od tego, jakie będą krótko i długoterminowe skutki tej decyzji.