Ewangelia na I Niedzielę Wielkiego Postu z komentarzem [video]

Ewangelia

Mt 4, 1-11

Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza

Duch wyprowadził Jezusa na pustynię, aby był kuszony przez diabła. A gdy pościł już czterdzieści dni i czterdzieści nocy, poczuł w końcu głód.

Wtedy przystąpił kusiciel i rzekł do Niego: «Jeśli jesteś Synem Bożym, powiedz, żeby te kamienie stały się chlebem».

Lecz On mu odparł: «Napisane jest: „Nie samym chlebem żyje człowiek, ale każdym słowem, które pochodzi z ust Bożych”».

Wtedy wziął Go diabeł do Miasta Świętego, postawił na szczycie narożnika świątyni i rzekł Mu: «Jeśli jesteś Synem Bożym, rzuć się w dół, napisane jest bowiem: „Aniołom swoim da rozkaz co do ciebie, a na rękach nosić cię będą, byś przypadkiem nie uraził swej nogi o kamień”».

Odrzekł mu Jezus: «Ale napisane jest także: „Nie będziesz wystawiał na próbę Pana, Boga swego”».

Jeszcze raz wziął Go diabeł na bardzo wysoką górę, pokazał Mu wszystkie królestwa świata oraz ich przepych i rzekł do Niego: «Dam Ci to wszystko, jeśli upadniesz i oddasz mi pokłon».

Na to odrzekł mu Jezus: «Idź precz, szatanie! Jest bowiem napisane: „Panu, Bogu swemu, będziesz oddawał pokłon i Jemu samemu służyć będziesz”».

Wtedy opuścił Go diabeł, a oto przystąpili aniołowie i usługiwali Mu.

Oto słowo Pańskie.

Komentarz biblisty

Jak Jezus reagował na pokusy? 
Pokusy towarzyszą człowiekowi każdego dnia. Nawet Jezus, Bóg i Człowiek był kuszony. Co zrobić, gdy przychodzi pokusa? Nie dyskutować. Rozważanie Słowa Bożego, życie nim i posłuszeństwo Bogu – te trzy narzędzia proponuje biblista ks. dr Paweł Rytel-Andrianik, aby zwyciężać nad pokusami.
 
1.     Słowo wstępu
  
Jezus też był kuszony. I to bardzo. W dzisiejszej Ewangelii daje nam przykład jak reagować na pokusy. Jezus zasadniczo nie mówi słów od siebie, ale cytuje Słowo Boże. Zobaczmy to na trzech konkretnych przykładach.
2.     Słowa klucze
 
A gdy przepościł czterdzieści dni i czterdzieści nocy, odczuł w końcu głód. Wtedy przystąpił kusiciel i rzekł do Niego: „Jeśli jesteś Synem Bożym, powiedz, żeby te kamienie stały się chlebem”. 
Jezus, chociaż jest Bogiem, nie wchodzi w dialog z szatanem. Odpowiada kusicielowi słowami Pisma Świętego: „Napisane jest: «Nie samym chlebem żyje człowiek, lecz każdym słowem, które pochodzi z ust Bożych»”.

Wtedy wziął Go diabeł do Miasta Świętego, postawił na narożniku świątyni i rzekł Mu: «Jeśli jesteś Synem Bożym, rzuć się w dół. Jest przecież napisane: Aniołom swoim rozkaże o Tobie, a na rękach nosić Cię będą, byś przypadkiem nie uraził swej nogi o kamień».
W drugiej pokusie jest wyższy stopień trudności, ponieważ szatan kusi cytując właśnie Słowo Boże, a dokładnie Psalm 91. Prawdę mówiąc, zły duch manipuluje Pismem Świętym: cytuje fragment, wyrywając go z kontekstu. Robi to po to, aby zmusić Jezusa do zrobienia czegoś sprzecznego z wolą Bożą.

Jezus znów nie wchodzi w dialog z szatanem, ale cytuje inny fragment Pisma Świętego: „Ale jest napisane także: «Nie będziesz wystawiał na próbę Pana, Boga swego»”.

Jeszcze raz wziął Go diabeł na bardzo wysoką górę, pokazał Mu wszystkie królestwa świata oraz ich przepych i rzekł do Niego: „Dam Ci to wszystko, jeśli upadniesz i oddasz mi pokłon”.

Za tak „niewiele”, za jeden pokłon, szatan obiecuje Jezusowi wszystko. Pokłon w Nowym Testamencie oznacza uznanie boskości tego, któremu pokłon się oddaje. Jezus jest zdecydowany i jednoznaczny, a przy tym bardzo pokorny. Znów cytuje Słowo Boże: „Idź precz, szatanie! Jest bowiem napisane: «Panu, Bogu swemu, będziesz oddawał pokłon i Jemu samemu służyć będziesz»”.
3.     Dziś
 
Sam Bóg, Jezus Chrystus nie wchodził w dialog z szatanem. Nie jesteśmy mądrzejsi i mocniejsi od Boga. Wchodzenie w dialog ze złym duchem jest bardzo ryzykowne. Jezus pokazuje nam inną drogę do zwycięstwa nad szatanem. Ta droga to rozważanie Słowa
Bożego, życie nim i posłuszeństwo Bogu.

Jezus znał Pismo Święte i żył nim. Słowo Boże miał głęboko w sercu, dlatego odpowiadał cytatami z Biblii.

Jak zgłębiam Słowo Boże? Jak staram się nim żyć na co dzień? W jaki sposób Słowo Boże pomaga mi w pokusie?
ks. Paweł Rytel-Andrianik

Homilia