„Noc bluźnierstw. W oczekiwaniu na świt”. Wywiad rzeka z ks. Piotrem Glasem

Spotkania z księdzem Piotrem Glasem i jego internetowe konferencje cieszą się ogromnym powodzeniem. „Kapłan według serca Jezusowego” słynie z bezkompromisowej wierności Ewangelii, Eucharystii i wierze w orędownictwo Matki Bożej.
Okładka książki „Noc bluźnierstw. W oczekiwaniu na świt”.  Wywiad rzeka z ks. Piotrem Glasem
Okładka książki / fot. arch.

„Noc bluźnierstw. W oczekiwaniu na świt” to niedawno wydany wywiad rzeka z ks. Piotrem Glasem przeprowadzony przez Krzysztofa Gędłka.

Kapłan czy urzędnik?

„Spotkanie, którego owocem jest ta książka, było poszukiwaniem nadziei w czasach przez wielu nazywanych beznadziejnymi. Ksiądz Piotr twierdzi, że żyjemy dzisiaj w mroku, swoistej nocy człowieczeństwa, której widocznym przejawem są nie tylko cicha apostazja całych społeczeństw i narodów, lecz także bluźnierstwa głoszone i popierane przez licznych – również tych najważniejszych – dostojników Kościoła. Mimo to nawet najgęstsze ciemności nie muszą napawać nas przerażeniem i lękiem, o czym zresztą kapłan z doświadczeniem posługi egzorcysty wie najlepiej” – pisze autor wywiadu we wstępie do książki.
W rozmowie padają trudne pytania: o grzechy kapłanów, o upadek ich autorytetu, o cichą apostazję sytego Zachodu i pustoszejące kościoły. Rozmówca Krzysztofa Gędłka nie ukrywa, że czasy, w których żyjemy, to chwila wielkiej próby dla Kościoła, ale i całej ludzkości. Zdaniem księdza Glasa skończyła się era chrześcijaństwa „kulturowego” i kapłaństwa, które nic nie kosztuje, a niekiedy nawet przynosi profity. Jak wskazuje ks. Glas, także i jego dotknął w pewnym momencie życia grzech zobojętnienia, rutyny, pełnienia kapłańskiej posługi nie tyle z ducha, ale bardziej jako „urzędnik Pana Boga”. Jak podkreśla, zmieniło się to podczas jego pielgrzymki do Medjugorje za sprawą wstawiennictwa Matki Bożej. Momentem trudnego wyboru była dla kapłana kwestia zaangażowania się w nabożeństwo Wielkiej Pokuty odbywające się na Jasnej Górze, kiedy jako naród przepraszaliśmy za grzechy nasze i naszych przodków, za uwikłanie w kolaborację z komunizmem, za materializm, grzechy aborcji, pijaństwa, a także przebaczaliśmy naszym oprawcom zbrodnie, których się na nas dopuścili – szczególnie zbrodnię katyńską i wołyńską. „Co jest tak naprawdę w kapłaństwie najważniejsze? Mój święty spokój, moje dochody, w miarę wygodne życie czy jednak świadomość, że w pewnym momencie trzeba coś ważnego zrobić, zaryzykować, nie patrząc na konsekwencje? Czułem, że Wielka Pokuta jest czymś wyjątkowym – chwilą próby naszej wiary i zaufania – że to może być wydarzenie istotne dla naszej Ojczyzny, życia duchowego wielu Polaków, zarówno żyjących, jak i tych, którzy już odeszli. Tu oczywiście zaraz pojawiają się pytania i wątpliwości: «Po co ci to? Dlaczego? Są inni, niech oni nadstawiają karku, a nie ty». Bo kiedy wszystko w życiu się układa, łatwo mówić, że się chętnie zaryzykuje dla Pana Boga, ale kiedy sprawy zaczynają się komplikować, a problemy narastają, natychmiast przychodzą zwątpienia i pokusy, żeby jednak odpuścić, nie narażać się” – wspomina tamten czas ks. Piotr Glas.

Pytany, czy wierzy, że za naszego życia doświadczymy jeszcze triumfu Kościoła, kapłan odpowiada: „Nie wiem, ale bardzo bym tego chciał. Być może jednak umrzemy przekonani o całkowitej porażce, ze świadomością, że tak niewiele nam się w życiu udało, Kościół jest w jeszcze większym kryzysie, zamęt trwa, a świat dusi się w oparach grzechu. Mimo to musimy ufać, że to Bóg jest głównym rozgrywającym, a my jedynie pracownikami, i to nieużytecznymi. Dobrym przykładem jest tutaj błogosławiony ksiądz Michał Sopoćko, spowiednik świętej siostry Faustyny. Byłem kiedyś w Białymstoku, w celi, w której zmarł. Ten człowiek umierał w przekonaniu, że cel, któremu poświęcił ogromną część swojego życia, czyli propagowanie miłosierdzia Bożego, nie został osiągnięty. A nawet więcej: wydawało się, że sprawa jest po ludzku przegrana. Miał poczucie całkowitej porażki. Nie doczekał czasów Jana Pawła II, dzięki któremu orędzie o Bożym Miłosierdziu stało się znane na całym świecie. Umarł, sądząc, że zmarnował swoje życie oraz swoje kapłaństwo. A jednak działał do końca, mimo niepowodzeń, szkalowania i niechęci miejscowego kleru. Nie ustawał w realizowaniu misji, którą powierzył mu, jak sam głęboko wierzył, sam Chrystus. Na tym polega zaufanie: realizujemy wolę Bożą, czasem nie mając żadnej gwarancji, że odniesiemy jakiś widoczny sukces. Być może poczujemy się nawet odrzuceni i przegrani, ale mimo to wierzymy, że Chrystus w jakiś sposób wykorzysta nasze poświęcenie i ofiarę i staną się one zasiewem pod wielkie rzeczy, których doświadczą już kolejne pokolenia. Gdyby apostołowie kalkulowali, czy ich misja się powiedzie i czy będzie sukcesem za ich życia, najpewniej wróciliby do swoich rodzin i zajęć. Była ich garstka, wielu z nich nie umiało czytać ani pisać, a jednak dali początek «nowej drodze», jak nazywa podążających za Jezusem Pismo Święte. Chrystus powierzył im zadanie, a oni Mu zaufali. Nie pytali, jaki ma plan, jakie środki są na to przeznaczone, kiedy uda się to wszystko zrealizować. Musimy żyć w przekonaniu, że jeżeli nawet nie będziemy świadkami odnowy Kościoła, to jednak to, co robimy teraz, będzie miało wielkie znaczenie dla ostatecznego triumfu Kościoła. Jezus doskonale wie, co się aktualnie dzieje i dokąd nas to prowadzi. My tylko róbmy swoje i nie ulegajmy panice”.

Walka duchowa

Ks. Glas przywołuje w książce wizję św. Jana Bosko, który przewidywał, że Kościół przejdzie wielką próbę, łodzią Piotrową będą targać wielkie sztormy, ale na koniec papież zacumuje ją bezpiecznie przy dwóch kolumnach – Eucharystii i Matce Bożej. Pytany o kwestie dotyczące walki duchowej oraz o doświadczenie pełnienia posługi egzorcysty, wskazuje na konieczność osobistego nawrócenia, sakramentu pokuty, modlitwy, postu i codziennej pracy nad sobą jako na podstawowe warunki powodzenia w zmaganiu ze złymi duchami. „Bardzo często mówiłem do osoby, nad którą się modliłem: «Słuchaj, nie może być tak, że przyjdziesz z biegu, bez żadnego duchowego przygotowania, a jedynie z pragnieniem, bym się nad tobą pomodlił i uwolnił cię od cierpienia. Idź wcześniej do spowiedzi z całego życia, podejmij pokutę i post». Bywa przecież, że ludzie traktują egzorcystę jak jakiegoś szamana, który ma nadzwyczajne moce: źle się czuję, więc pójdę do tego człowieka, on odprawi jakiś rytuał i mi pomoże. Walka duchowa o uwolnienie musi być prowadzona na dwa fronty. To trochę jak z lekarzem: jeśli nie zastosujesz się do zaleceń, to nawet najlepiej przeprowadzona operacja może ostatecznie skończyć się dla ciebie źle. W wypadku dręczeń demonicznych najważniejsza jest intencja cierpiącego, z jaką przychodzi on do kapłana. Musi się u takiej osoby pojawić przede wszystkim decyzja powrotu do Boga. Jeśli jej nie ma, człowiek szybko się zniechęca i zaczyna szukać kogoś innego, mniej wymagającego. Spotykałem takich ludzi. Na szczęście dla mnie częściej zgłaszali się tacy, którzy mówili: «Księże, chcę zerwać z moim grzesznym życiem i zrobię wszystko, aby powrócić do życia z Bogiem, proszę mi tylko powiedzieć, co konkretnie mam zrobić». Wtedy wiedziałem, że ten człowiek rzeczywiście chce się nawrócić, wszystko zmienić i w miarę możliwości naprawić błędy. I z czasem, nawet po paru miesiącach duchowych zmagań ze sobą, przystępowania do sakramentów, jego wysiłek przynosił efekty. Szatan był już tak osłabiony, że tylko kwestią czasy była jego całkowita porażka, powoli tracił kontrolę, bo w tym człowieku było szczere otwarcie się na łaskę Boga i współpraca z nią. Pojawiły się jakby pęknięcia w skostniałym duchowo monolicie, poprzez które stopniowo wchodziło światło Ducha Świętego z całą Jego mocą. I im więcej tego światła człowiek wpuszczał dzięki konsekwentnie porządkowanemu życiu duchowemu, tym szybciej demony traciły nad nim kontrolę”.

Książka „Noc bluźnierstw. W oczekiwaniu na świt” diagnozuje problemy współczesności, ale także daje wiele nadziei. „Niewątpliwie znaleźliśmy się dzisiaj w momencie próby i faktycznie doświadczamy prawdziwej furii piekła. Ze Wschodu grozi nam brutalna agresja Rosji, z Zachodu kulturowa kolonizacja, niosąca ze sobą akty straszliwego gwałtu i barbarzyństwa na chrześcijańskiej cywilizacji. Ksiądz Piotr Glas nie ma wątpliwości, że w tej sytuacji powinniśmy robić to, co do nas należy: rozeznawać znaki czasu, trwać na modlitwie i spełniać to, czego oczekuje od nas Chrystus, w naszej zwykłej codzienności, tam, gdzie żyjemy, pracujemy, gdzie realizujemy swoje chrześcijańskie i ludzkie powołanie. Jesteśmy bezpieczni, bo jest przy nas Matka Boża. I z tą świadomością oczekujemy na zwycięstwo, które prędzej czy później nadejdzie” – podkreśla w posłowiu Krzysztof Gędłek.

„Noc bluźnierstw. W oczekiwaniu na świt”, ks. Piotr Glas, rozmawia Krzysztof Gędłek, Wydawnictwo Esprit, Kraków 2022.

Tekst pochodzi z 21 (1791) numeru „Tygodnika Solidarność”.


Oceń artykuł
Wczytuję ocenę...

 

POLECANE
Burza wokół filmu Agnieszki Holland. Prezes PiS zabrał głos z ostatniej chwili
Burza wokół filmu Agnieszki Holland. Prezes PiS zabrał głos

– Film Agnieszki Holland "Zielona granica" ma pokazać nas, jako naród zdziczały, brutalny okrutny, ksenofobiczny, rasistowski - niszcząc tym samym naszą pozycję moralną w oczach świata, którą pokazaliśmy przyjmując miliony emigrantów bez tworzenia obozów – powiedział w sobotę w Szczecinie prezes PiS, wicepremier Jarosław Kaczyński.

Marcin Bąk: Szablą na szablę – bitwa pod Krasnobrodem z ostatniej chwili
Marcin Bąk: Szablą na szablę – bitwa pod Krasnobrodem

Wojna obronna prowadzona przez Polskę w 1939 roku kojarzy się nam przede wszystkim z ogromną dysproporcją techniczną. Z jednej strony nowoczesne, niemieckie jednostki pancerne i zmotoryzowane, poruszające się szybko do przodu, z drugiej zapóźnione technologicznie Wojsko Polskie, usiłujące się im przeciwstawić. Bywały jednak epizody tej kampanii o zaskakującym przebiegu, jak starcie kawalerii pod Krasnobrodem 23 września.

Zełenski: Dziękuję całej Polsce z ostatniej chwili
Zełenski: Dziękuję całej Polsce

Prezydent Ukrainy Wołodymyr Zełenski poinformował w sobotę, że w drodze powrotnej z USA i Kanady do kraju odwiedził Lublin, gdzie wręczył odznaczenia państwowe polskim wolontariuszom. Dziękuję całej Polsce za nieocenione wsparcie - oświadczył.

USA zaniepokojone korupcją na Ukrainie? Wyznaczono specjalnego inspektora z ostatniej chwili
USA zaniepokojone korupcją na Ukrainie? Wyznaczono specjalnego inspektora

Stany Zjednoczone podjęły decyzję o wyznaczeniu specjalnego inspektora, który będzie nadzorował fundusze przyznane Ukrainie – podał Pentagon.

Niemcy znów handlują gazem z Rosji. Niepokojące informacje z ostatniej chwili
Niemcy znów handlują gazem z Rosji. Niepokojące informacje

Znacjonalizowana przez niemiecki rząd jesienią 2022 roku firma gazowa SEFE (dawniej: Gazprom Germania) po raz pierwszy od początku ubiegłorocznego kryzysu energetycznego chce ponownie zacząć wykorzystywać rosyjski gaz skroplony LNG. Stoi to w wyraźnej sprzeczności z celem rządu federalnego, jakim jest uniezależnienie się od dostaw z Rosji – wynika z informacji agencji Bloomberga.

Kaleta: Ta zagrywka wobec Polski może się okazać kosztowna z ostatniej chwili
Kaleta: Ta zagrywka wobec Polski może się okazać kosztowna

Niemcy liczą, że upokorzona Polska zgodzi się na zmiany w unijnym budżecie i ograniczenie swojej suwerenności. Jednak ta zagrywka może okazać się kosztowną i błędną, jeśli Zjednoczona Prawica wygra wybory – twierdzi wiceminister sprawiedliwości Sebastian Kaleta.

Czy Polska wbrew UE powinna utrzymać zakaz importu zboża z Ukrainy? Zapytano Polaków z ostatniej chwili
Czy Polska wbrew UE powinna utrzymać zakaz importu zboża z Ukrainy? Zapytano Polaków

Czy Polska powinna wbrew UE utrzymywać zakaz wwozu zboża z Ukrainy? – takie pytanie zadała Polakom pracownia SW Research.

Ewelina Lisowska skrytykowana za występ w TVP. Jest odpowiedź piosenkarki z ostatniej chwili
Ewelina Lisowska skrytykowana za występ w TVP. Jest odpowiedź piosenkarki

Piosenkarka Ewelina Lisowska wystąpiła w jednym z koncertów TVP z cyklu "Polskie biesiady". Pod jej wpisem na ten temat zamieszczonym w mediach społecznościowych pojawiły się krytyczne komentarze, na które artystka odpowiedziała.

Euronews: Niemcy najgorszą z największych na świecie gospodarek z ostatniej chwili
Euronews: Niemcy najgorszą z największych na świecie gospodarek

Niemcy są najgorzej radzącą sobie gospodarką z grupy największych rozwiniętych gospodarek na świecie. Zarówno Międzynarodowy Fundusz Walutowy, jak i Unia Europejska spodziewają się, że gospodarka Niemiec w tym roku skurczy się – pisze serwis euronews.com.

Szef MON: Wojsko Polskie będzie liczyło 300 tys. żołnierzy, to jest możliwe z ostatniej chwili
Szef MON: Wojsko Polskie będzie liczyło 300 tys. żołnierzy, to jest możliwe

Wojsko Polskie będzie liczyło 300 tys. żołnierzy, jest jeden warunek - ten kurs, który przyjął rząd PiS musi być kontynuowany - powiedział w sobotę, podczas wielkiej przysięgi wojskowej na święcie 16. Dywizji Zmechanizowanej na Polach Grunwaldu szef MON Mariusz Błaszczak.

REKLAMA

„Noc bluźnierstw. W oczekiwaniu na świt”. Wywiad rzeka z ks. Piotrem Glasem

Spotkania z księdzem Piotrem Glasem i jego internetowe konferencje cieszą się ogromnym powodzeniem. „Kapłan według serca Jezusowego” słynie z bezkompromisowej wierności Ewangelii, Eucharystii i wierze w orędownictwo Matki Bożej.
Okładka książki „Noc bluźnierstw. W oczekiwaniu na świt”.  Wywiad rzeka z ks. Piotrem Glasem
Okładka książki / fot. arch.

„Noc bluźnierstw. W oczekiwaniu na świt” to niedawno wydany wywiad rzeka z ks. Piotrem Glasem przeprowadzony przez Krzysztofa Gędłka.

Kapłan czy urzędnik?

„Spotkanie, którego owocem jest ta książka, było poszukiwaniem nadziei w czasach przez wielu nazywanych beznadziejnymi. Ksiądz Piotr twierdzi, że żyjemy dzisiaj w mroku, swoistej nocy człowieczeństwa, której widocznym przejawem są nie tylko cicha apostazja całych społeczeństw i narodów, lecz także bluźnierstwa głoszone i popierane przez licznych – również tych najważniejszych – dostojników Kościoła. Mimo to nawet najgęstsze ciemności nie muszą napawać nas przerażeniem i lękiem, o czym zresztą kapłan z doświadczeniem posługi egzorcysty wie najlepiej” – pisze autor wywiadu we wstępie do książki.
W rozmowie padają trudne pytania: o grzechy kapłanów, o upadek ich autorytetu, o cichą apostazję sytego Zachodu i pustoszejące kościoły. Rozmówca Krzysztofa Gędłka nie ukrywa, że czasy, w których żyjemy, to chwila wielkiej próby dla Kościoła, ale i całej ludzkości. Zdaniem księdza Glasa skończyła się era chrześcijaństwa „kulturowego” i kapłaństwa, które nic nie kosztuje, a niekiedy nawet przynosi profity. Jak wskazuje ks. Glas, także i jego dotknął w pewnym momencie życia grzech zobojętnienia, rutyny, pełnienia kapłańskiej posługi nie tyle z ducha, ale bardziej jako „urzędnik Pana Boga”. Jak podkreśla, zmieniło się to podczas jego pielgrzymki do Medjugorje za sprawą wstawiennictwa Matki Bożej. Momentem trudnego wyboru była dla kapłana kwestia zaangażowania się w nabożeństwo Wielkiej Pokuty odbywające się na Jasnej Górze, kiedy jako naród przepraszaliśmy za grzechy nasze i naszych przodków, za uwikłanie w kolaborację z komunizmem, za materializm, grzechy aborcji, pijaństwa, a także przebaczaliśmy naszym oprawcom zbrodnie, których się na nas dopuścili – szczególnie zbrodnię katyńską i wołyńską. „Co jest tak naprawdę w kapłaństwie najważniejsze? Mój święty spokój, moje dochody, w miarę wygodne życie czy jednak świadomość, że w pewnym momencie trzeba coś ważnego zrobić, zaryzykować, nie patrząc na konsekwencje? Czułem, że Wielka Pokuta jest czymś wyjątkowym – chwilą próby naszej wiary i zaufania – że to może być wydarzenie istotne dla naszej Ojczyzny, życia duchowego wielu Polaków, zarówno żyjących, jak i tych, którzy już odeszli. Tu oczywiście zaraz pojawiają się pytania i wątpliwości: «Po co ci to? Dlaczego? Są inni, niech oni nadstawiają karku, a nie ty». Bo kiedy wszystko w życiu się układa, łatwo mówić, że się chętnie zaryzykuje dla Pana Boga, ale kiedy sprawy zaczynają się komplikować, a problemy narastają, natychmiast przychodzą zwątpienia i pokusy, żeby jednak odpuścić, nie narażać się” – wspomina tamten czas ks. Piotr Glas.

Pytany, czy wierzy, że za naszego życia doświadczymy jeszcze triumfu Kościoła, kapłan odpowiada: „Nie wiem, ale bardzo bym tego chciał. Być może jednak umrzemy przekonani o całkowitej porażce, ze świadomością, że tak niewiele nam się w życiu udało, Kościół jest w jeszcze większym kryzysie, zamęt trwa, a świat dusi się w oparach grzechu. Mimo to musimy ufać, że to Bóg jest głównym rozgrywającym, a my jedynie pracownikami, i to nieużytecznymi. Dobrym przykładem jest tutaj błogosławiony ksiądz Michał Sopoćko, spowiednik świętej siostry Faustyny. Byłem kiedyś w Białymstoku, w celi, w której zmarł. Ten człowiek umierał w przekonaniu, że cel, któremu poświęcił ogromną część swojego życia, czyli propagowanie miłosierdzia Bożego, nie został osiągnięty. A nawet więcej: wydawało się, że sprawa jest po ludzku przegrana. Miał poczucie całkowitej porażki. Nie doczekał czasów Jana Pawła II, dzięki któremu orędzie o Bożym Miłosierdziu stało się znane na całym świecie. Umarł, sądząc, że zmarnował swoje życie oraz swoje kapłaństwo. A jednak działał do końca, mimo niepowodzeń, szkalowania i niechęci miejscowego kleru. Nie ustawał w realizowaniu misji, którą powierzył mu, jak sam głęboko wierzył, sam Chrystus. Na tym polega zaufanie: realizujemy wolę Bożą, czasem nie mając żadnej gwarancji, że odniesiemy jakiś widoczny sukces. Być może poczujemy się nawet odrzuceni i przegrani, ale mimo to wierzymy, że Chrystus w jakiś sposób wykorzysta nasze poświęcenie i ofiarę i staną się one zasiewem pod wielkie rzeczy, których doświadczą już kolejne pokolenia. Gdyby apostołowie kalkulowali, czy ich misja się powiedzie i czy będzie sukcesem za ich życia, najpewniej wróciliby do swoich rodzin i zajęć. Była ich garstka, wielu z nich nie umiało czytać ani pisać, a jednak dali początek «nowej drodze», jak nazywa podążających za Jezusem Pismo Święte. Chrystus powierzył im zadanie, a oni Mu zaufali. Nie pytali, jaki ma plan, jakie środki są na to przeznaczone, kiedy uda się to wszystko zrealizować. Musimy żyć w przekonaniu, że jeżeli nawet nie będziemy świadkami odnowy Kościoła, to jednak to, co robimy teraz, będzie miało wielkie znaczenie dla ostatecznego triumfu Kościoła. Jezus doskonale wie, co się aktualnie dzieje i dokąd nas to prowadzi. My tylko róbmy swoje i nie ulegajmy panice”.

Walka duchowa

Ks. Glas przywołuje w książce wizję św. Jana Bosko, który przewidywał, że Kościół przejdzie wielką próbę, łodzią Piotrową będą targać wielkie sztormy, ale na koniec papież zacumuje ją bezpiecznie przy dwóch kolumnach – Eucharystii i Matce Bożej. Pytany o kwestie dotyczące walki duchowej oraz o doświadczenie pełnienia posługi egzorcysty, wskazuje na konieczność osobistego nawrócenia, sakramentu pokuty, modlitwy, postu i codziennej pracy nad sobą jako na podstawowe warunki powodzenia w zmaganiu ze złymi duchami. „Bardzo często mówiłem do osoby, nad którą się modliłem: «Słuchaj, nie może być tak, że przyjdziesz z biegu, bez żadnego duchowego przygotowania, a jedynie z pragnieniem, bym się nad tobą pomodlił i uwolnił cię od cierpienia. Idź wcześniej do spowiedzi z całego życia, podejmij pokutę i post». Bywa przecież, że ludzie traktują egzorcystę jak jakiegoś szamana, który ma nadzwyczajne moce: źle się czuję, więc pójdę do tego człowieka, on odprawi jakiś rytuał i mi pomoże. Walka duchowa o uwolnienie musi być prowadzona na dwa fronty. To trochę jak z lekarzem: jeśli nie zastosujesz się do zaleceń, to nawet najlepiej przeprowadzona operacja może ostatecznie skończyć się dla ciebie źle. W wypadku dręczeń demonicznych najważniejsza jest intencja cierpiącego, z jaką przychodzi on do kapłana. Musi się u takiej osoby pojawić przede wszystkim decyzja powrotu do Boga. Jeśli jej nie ma, człowiek szybko się zniechęca i zaczyna szukać kogoś innego, mniej wymagającego. Spotykałem takich ludzi. Na szczęście dla mnie częściej zgłaszali się tacy, którzy mówili: «Księże, chcę zerwać z moim grzesznym życiem i zrobię wszystko, aby powrócić do życia z Bogiem, proszę mi tylko powiedzieć, co konkretnie mam zrobić». Wtedy wiedziałem, że ten człowiek rzeczywiście chce się nawrócić, wszystko zmienić i w miarę możliwości naprawić błędy. I z czasem, nawet po paru miesiącach duchowych zmagań ze sobą, przystępowania do sakramentów, jego wysiłek przynosił efekty. Szatan był już tak osłabiony, że tylko kwestią czasy była jego całkowita porażka, powoli tracił kontrolę, bo w tym człowieku było szczere otwarcie się na łaskę Boga i współpraca z nią. Pojawiły się jakby pęknięcia w skostniałym duchowo monolicie, poprzez które stopniowo wchodziło światło Ducha Świętego z całą Jego mocą. I im więcej tego światła człowiek wpuszczał dzięki konsekwentnie porządkowanemu życiu duchowemu, tym szybciej demony traciły nad nim kontrolę”.

Książka „Noc bluźnierstw. W oczekiwaniu na świt” diagnozuje problemy współczesności, ale także daje wiele nadziei. „Niewątpliwie znaleźliśmy się dzisiaj w momencie próby i faktycznie doświadczamy prawdziwej furii piekła. Ze Wschodu grozi nam brutalna agresja Rosji, z Zachodu kulturowa kolonizacja, niosąca ze sobą akty straszliwego gwałtu i barbarzyństwa na chrześcijańskiej cywilizacji. Ksiądz Piotr Glas nie ma wątpliwości, że w tej sytuacji powinniśmy robić to, co do nas należy: rozeznawać znaki czasu, trwać na modlitwie i spełniać to, czego oczekuje od nas Chrystus, w naszej zwykłej codzienności, tam, gdzie żyjemy, pracujemy, gdzie realizujemy swoje chrześcijańskie i ludzkie powołanie. Jesteśmy bezpieczni, bo jest przy nas Matka Boża. I z tą świadomością oczekujemy na zwycięstwo, które prędzej czy później nadejdzie” – podkreśla w posłowiu Krzysztof Gędłek.

„Noc bluźnierstw. W oczekiwaniu na świt”, ks. Piotr Glas, rozmawia Krzysztof Gędłek, Wydawnictwo Esprit, Kraków 2022.

Tekst pochodzi z 21 (1791) numeru „Tygodnika Solidarność”.



Oceń artykuł
Wczytuję ocenę...

 

Polecane
Emerytury
Stażowe