Żałobny Kadisz – żydowska modlitwa pełna uwielbienia
Kadisz
Kadisz (hebr. קדיש – święty; jidysz: Kadesz) to bardzo stara żydowska modlitwa odmawiana przez jedenaście miesięcy po śmierci bliskich. W znacznej części napisana została w języku aramejskim, co wskazuje na jej korzenie jeszcze w okresie Drugiej Świątyni, czyli w okresie rzymskim.
Chociaż Kadisz utożsamiany jest przede wszystkim ze stratą, śmiercią i żałobą, nie ma w nim wzmianki o żadnym z tych elementów. Choć jest odmawiany jest przez jedenaście miesięcy podczas dwunastomiesięcznego okresu żałoby, jego celem jest nie tyle wyrażenie żalu po stracie, ale uwielbienie Boga na świecie.
„Bo kto może pokonać śmierć? Nie my, śmiertelnicy. Jednak nasza więź i przymierze z wszechmogącym Bogiem mogą tego dokonać. Świadomość i pewność, że Bóg jest wieczny, że nasza więź z Bogiem i Jego wielkością zawsze była i będzie trwać na zawsze, daje wiele pocieszenia i siły w najtrudniejszych chwilach życia” – wyjaśnia Oded Peles, podkreślając niezwykłość tej modlitwy.
Kadisz kończą hebrajskie słowa: „Ten, który wprowadza pokój na swoich wysokościach, niech w swoim miłosierdziu uczyni pokój dla nas, dla całego Izraela i dla wszystkich mieszkańców świata”. „Ta modlitwa wynosi nas ponad ból tu i teraz i przenosi do wieczności” – podkreśla w komentarzu mieszkający w Izraelu rabin Oded Peles.
Pełny komentarz
Komentarz w formie pisemnej dostępny na stronie: Heschel KUL
Centrum Heschela KUL
