Polska lewica chce brnąć w szaleństwa z których świat już się wycofuje

Gdy w wielu krajach Zachodu tęczowa rewolucja już osiągnęła swoje apogeum, polska lewica właśnie przeżywa kolejny stan wzmożenia. Jakby nie zauważała, że na świecie osoby kwestionujące biologiczną płeć stają się kolejną subkulturą, która zmierza na margines.
LGBT manifestacja  Polska lewica chce brnąć w szaleństwa z których świat już się wycofuje
LGBT manifestacja / Ted Eytan - 2018.06.09 Capital Pride Parade, Washington, DC USA 03177

Lewica w Polsce ma w sobie gen obcości. W niczym nie nawiązuje – mimo nieśmiałych czasem prób – do tradycji międzywojennych, gdyż ówcześni PPS-owcy zostali przez komunistów uznani za renegatów. Nie chcieli wszak, by Rzeczpospolita była zależna od Związku Sowieckiego, a państwo Lenina i Stalina uznawali za śmiertelnego wroga. 
Po II wojnie światowej ton lewicy w Polsce nadawali jednak właśnie lojalni wobec ZSRS komuniści, i to oni ustalili standardy. Każdy więc, kto po 1945 r. mienił się w Polsce lewicowcem, nosił w sobie piętno kolaboranta obcego, wrogiego mocarstwa. Zdominowana przez sowiecki totalitaryzm lewica w niczym nie nawiązywała do nurtów myślowych obecnych w zachodniej części Europy. 

Nienawiść zamiast miłości 

Nasza lewica nigdy nie potrafiła nadążyć za światowymi trendami. Gdy w 1968 r. na Zachodzie wybuchła rewolucja obyczajowa, polscy czerwoni zamiast polityki miłości rozpętali antysemicką kampanię nienawiści. Na antywojennych demonstracjach nie krzyczeli więc „peace and love”, ale organizowali masówki, na których aktywiści nosili transparenty: „Syjoniści do Syjamu”. W efekcie wygnali z Polski ponad dwadzieścia tysięcy osób pochodzenia żydowskiego, w tym wielu intelektualistów o lewicowych poglądach. 

Czystka antysemicka, którą rozpoczął gen. Wojciech Jaruzelski, wyrzucając z armii oficerów o żydowskich korzeniach, apogeum przybrała po obrzydliwych słowach Władysława Gomułki. Ówczesny pierwszy sekretarz zakwestionował lojalność wobec Polski osób, które spędziły tu całe życie i czuły, że są u siebie. Gdy więc Beatlesi śpiewali o świecie bez granic, polscy lewicowcy utrwalali komunizm w prymitywnej wersji narodowej. 

Konsekwencją tego była kolejna różnica. Kiedy sfrustrowani skostniałym światem pełnym norm i dobrobytu młodzi, czerwoni rewolucjoniści sięgnęli na Zachodzie po broń i szerzyli terror, w Polsce władza terroryzowała własnych obywateli, mordując ich w Trójmieście czy tłukąc w Radomiu i Ursusie. 

Cyniczni postkomuniści

Po upadku władzy ludowej postkomunistyczne elity w sferze ideologicznej nie miały nic do zaproponowania. Porwał je więc nurt neoliberalnej polityki gospodarczej oraz chęć zachowania przywilejów zdobytych w PRL-u. Szybko okazało się, że zdecydowana większość kacyków, która uwłaszczyła się na państwowym majątku, nie radzi sobie w biznesie, a więc głównym spoiwem pozostawał totalitarny resentyment. Łączyły ich dążenia do zachowania wysokich resortowych emerytur oraz stref wpływów, których III RP nie była w stanie naruszyć. Kumulowały się one w kilku obszarach: sądownictwo, służby specjalne, kultura – szczególnie film, gdzie obraca się naprawdę dużymi pieniędzmi, uczelnie wyższe, część związków zawodowych i rządowych agencji oraz dyplomacja. 

Nawet jeśli nie chodziło o utrzymanie stanowisk dla starych towarzyszy – oni wszak odchodzili na emerytury lub do komunistycznego raju – to istotniejsze było zachowanie wpływów przez kolejne pokolenia. W ten sposób powstały całe sfery działalności państwa, do których zwykli obywatele w zasadzie nie mieli dostępu. 

Dochodziło więc do tego, że na przykład decyzje o przyznaniu pieniędzy na filmy o polskich bohaterach z okresu II wojny światowej czy takich, które utrwalały komunizm, przyznawali potomkowie ubeckich katów. To oni zgłaszali uwagi do scenariuszy, pisali recenzje czy decydowali o dystrybucji. Drugie i trzecie pokolenie bolszewików orzekało także w najgłośniejszych procesach czy zasiadało w najważniejszych sądach. Znów jednak nie łączyła ich ideologia, ale środowiskowa lojalność. 

Sytuacja zmieniła się, gdy realną siłą polityczną stali się konserwatyści. Ich dążenie otwarcia zamkniętego systemu skonsolidowało lewicę i liberałów. Ciągle jednak nie mogli zmienić czerwonego sztandaru na tęczowy, bo starym komunistom dwaj mężczyźni w jednym łóżku jakoś nie pasowali. Gdy więc na przykład w Hiszpanii José Luis Zapatero przeprowadzał obyczajową rewolucję, lider Sojuszu Lewicy Demokratycznej jeździł na Śląsk czy do Zagłębia i pijąc wódkę z doświadczanymi działaczami, nie mógł pisnąć, że chciałby zrobić Madryt w Warszawie.

Nadszedł czas tęczy

Gdy wreszcie wydawało się, że ideologiczny spór nie będzie już musiał rozgrywać się na płaszczyźnie historii, okazało się, że lewica znów się spóźniła. Gdy rządziło Prawo i Sprawiedliwość, postulaty obyczajowe nie cieszyły się specjalnym zainteresowaniem społecznym. 

Dopiero kiedy Lewica weszła w skład rządzącej koalicji, można było zacząć programować rewolucję za pomocą zmian w prawie i instytucjach. Od pewnego czasu świat jednak zaczął otrząsać się z tęczowego szaleństwa, gdyż dostrzegł jego destrukcyjną siłę. Zresztą nawet bardziej tradycyjne środowiska lewicowe dostrzegły, że walka o prawa krzykliwych, ale marginalnych mniejszości – a właściwie o ich afirmację – uderza w grupy, które do tej pory były naturalnym elektoratem lewicy. 

Skupienie się na osobach kwestionujących płeć spowodowało, że na dalszy plan zeszły prawa kobiet (prawdziwych, rzecz jasna) czy mniejszości narodowych i etnicznych. Oczywiście nie chodzi tylko o uwagę, ale także – a może przede wszystkim – o pieniądze. Osoby LGBTQ+ doskonale opanowały sposoby pozyskiwania grantów z różnych instytucji międzynarodowych, uznając same siebie za grupę najbardziej prześladowaną. W ten sposób odebrały możliwości funkcjonowania innym organizacjom. 

To, jak bezpardonowa walka toczy się między mniejszościami, pokazuje przykład z Francji. Podczas jednej z demonstracji feministek kobiety niosły transparent: „Lesbijki nie lubią penisów”. Hasło to nie spodobało się mężczyźnie uznającemu się za kobietę. Uznał, że jest ono dla niego wykluczające i zaatakował maszerujące. Doszło do szamotaniny, a nawet bójki, a walczące strony musiała rozdzielić policja.

Czytaj również: Wielka ucieczka kapitału z Polski: dlaczego wielki biznes opuszcza nasz kraj?

Niemiecka kolej nad przepaścia: Deutche Bahn ma kolosalne straty i chce masowo zwalniać pracowników

Dość deprawacji

Na Zachodzie, szczególnie w Stanach Zjednoczonych i Wielkiej Brytanii, widoczny jest wyraźny odwrót od kwestionowania podstaw kulturowych oraz rozmywania pojęć dobra i zła. Dlatego w dziesięciu stanach wprowadzono zakaz wstępu do szkół „drag queens”, a Dakota Północna wprowadziła prawo, zgodnie z którym sprawcom publicznej deprawacji dzieci grozi trzysta sześćdziesiąt dni więzienia i trzy tysiące dolarów grzywny, a w przypadku recydywy – pięć lat pozbawienia wolności i dwadzieścia tysięcy dolarów.

W Wielkiej Brytanii z kolei wprowadzono zakaz rozmów z dziećmi o tożsamości płciowej, co do tej pory oznaczało w rzeczywistości promocję gender. Z naszej perspektywy nie oznacza to zbyt wiele, ale nad Tamizą organizacje LGBT w dużej mierze przejęły edukację seksualną w szkołach, a lekcje z „drag queens” były codziennością. Dlatego decyzja poprzedniego premiera była w rzeczywistości wojną wypowiedzianą środowiskom LGBT. 

Dodatkowo na Wyspach ograniczono także lekcje wychowania seksualnego jedynie do wyższych klas szkoły podstawowej. Ale i tu wprowadzono wiele zastrzeżeń. 

Nawet prezydent Joe Biden zrezygnował z wywieszania tęczowych flag przy ambasadach amerykańskich, gdy musiał zawrzeć kompromis z republikanami w Kongresie. 

Zmiany płci u dzieci

Naukowcy dostrzegli, że promocja ideologii gender powoduje poważne zaburzenia tożsamości u dzieci. W efekcie prowadzi to do chęci zmiany płci u osób, które jeszcze nie osiągnęły dojrzałości emocjonalnej i płciowej. To z kolei droga do ogromnych nadużyć. 

Jak ten system działa w Polsce, opisał Łukasz Sakowski, który rozpoczął proces tranzycji płci, ale w porę go zatrzymał i cofnął. Zanim jednak to się stało, zetknął się z serią oszustów: od aktywisty LGBT, który instruował go, jak zdobyć odpowiednie leki i zaświadczenia lekarskie, po ustawionych psychologów, którzy wydawali nieprawdziwe opinie. Na końcu tej drogi znajdują się wyspecjalizowane kliniki, które na zmianach płci zarabiają ogromne pieniądze. 

Najbardziej szokującym przykładem takiej placówki była londyńska Tavistock, która tego rodzaju operacje przeprowadzała nawet u kilkuletnich dzieci. Brytyjski „Daily Mail” podał, że w latach 2010–2020 do kliniki tej trafiło „dwanaścioro dzieci trzyletnich, sześćdziesięcioro jeden czteroletnich, sto czterdzieścioro pięcioletnich i sto sześćdziesięcioro dziewięcioro sześcioletnich”. 

Ostatecznie dwa lata temu brytyjskie władze podjęły decyzję o zamknięciu kliniki, gdyż dopuszczała się wielu nadużyć. Ale tego rodzaju otrzeźwienie następuje w niemal całej Europie. W 2022 r. zmiany płci u osób nieletnich zakazała Finlandia, dwa lata później Szwecja. Również w 2022 r. przed tranzycją płciową ostrzegła Francuska Akademia Medyczna, Hiszpańskie Towarzystwo Pediatryczne i Hiszpańskie Towarzystwo Psychiatrii Dzieci i Młodzieży oficjalnie sprzeciwiły się zmianom płci u małoletnich.

W Polsce kwestia ta nie jest jeszcze uregulowana, ale władze właśnie przygotowują się do obyczajowej rewolucji. O ile trudno będzie zmienić prawo dotyczące legalizacji związków partnerskich, gdyż prawdopodobnie nie zgodzi się na to prezydent, o tyle wprowadzenie deprawacyjnej edukacji do szkół może odbyć się za pomocą rozporządzeń. Już dziś wiadomo, że minister edukacji Barbara Nowacka nie konsultuje programu z naukowcami z dziedziny psychologii i pedagogiki, ale z celebrytami.


 

POLECANE
tylko u nas
[RELACJA] III Kongres bł. ks. Jerzego Popiełuszki

W dniach 15-16 października w Bydgoszczy i Włocławku odbyła się trzecia już edycja Kongresu bł. ks. Jerzego Popiełuszki. Wydarzenie upamiętniające życie i nauki patrona Solidarności jest miejscem licznych debat i spotkań inspirowanych słowami Księdza Jerzego. Nie mogło tam zabraknąć ludzi związanych z NSZZ Solidarność.

Trzy zamachy na Donalda Trumpa, a ten nie zwalnia tempa tylko u nas
Trzy zamachy na Donalda Trumpa, a ten nie zwalnia tempa

Donald Trump, były (i może przyszły) prezydent Stanów Zjednoczonych, stał się celem trzech zamachów na swoje życie. Każdy słyszał o pierwszym zamachu, mało kto jednak wie, że po pierwszej próbie nastąpiły kolejne. Każda z prób zakończyła się fiaskiem — udało się zapobiec tragicznej śmierci polityka. Najnowsze dane pokazują zaś: Trump ma realne szanse powrócić do Białego Domu!

Niezalezna.pl: Rząd Tuska przywraca pełne emerytury funkcjonariuszom SB. Absolutny skandal z ostatniej chwili
Niezalezna.pl: Rząd Tuska przywraca pełne emerytury funkcjonariuszom SB. "Absolutny skandal"

W ciągu zaledwie dziewięciu miesięcy, ministrowie spraw wewnętrznych i administracji rządu Donalda Tuska przywrócili pełne emerytury ponad 700 byłym funkcjonariuszom SB – informuje serwis niezalezna.pl. – Uważam to za absolutny skandal – mówi Krzysztof Wyszkowski, działacz opozycji antykomunistycznej w PRL.

Ogromna kara dla Biedronki. Sąd potwierdza decyzję UOKiK z ostatniej chwili
Ogromna kara dla Biedronki. Sąd potwierdza decyzję UOKiK

Sąd zgodził się z UOKiK ws. właściciela sieci Biedronka i nałożył na niego karę w wysokości 506 mln zł - przekazał urząd w czwartek. Według UOKiK spółka zarabiała kosztem dostawców produktów spożywczych. Biedronka zapewnia jednak, że relacje z dostawcami są uczciwe.

Kochany Panie Prezesie PKP Cargo, przed nami Pan nie ucieknie Wiadomości
Kochany Panie Prezesie PKP Cargo, przed nami Pan nie ucieknie

Panie Prezesie Wojewódko, a może raczej – parafrazując Pana słowa na niedawnym szkoleniu na temat zwolnień grupowych – „Kochany Panie Prezesie Wojewódko”, przykro nam, że znów nasz „związkowy tabloid” (jak nas Pan obrazowo określił) dał się Panu we znaki.

Burza w sieci po wywiadzie z Kamalą Harris. Jak to możliwe... z ostatniej chwili
Burza w sieci po wywiadzie z Kamalą Harris. "Jak to możliwe..."

Nie milkną echa wywiadu z kandydatką Demokratów Kamalą Harris, który odbył się na antenie FOX News.

Nie żyje Liam Payne. Są wyniki sekcji zwłok z ostatniej chwili
Nie żyje Liam Payne. Są wyniki sekcji zwłok

Były członek zespołu One Direction Liam Payne zmarł w wyniku licznych obrażeń i krwotoków spowodowanych upadkiem z trzeciego piętra – ogłosiła w czwartek prokuratura w stolicy Argentyny, Buenos Aires, opisując pierwsze oficjalne wyniki sekcji zwłok muzyka.

Izrael: Przywódca Hamasu Jahja Sinwar został zabity pilne
Izrael: Przywódca Hamasu Jahja Sinwar został zabity

Przywódca palestyńskiego Hamasu Jahja Sinwar został zabity w czwartek w Strefie Gazy przez izraelskich żołnierzy – ogłosił minister spraw zagranicznych Israel Kac.

Zbigniew Ziobro pozywa Fakty TVN gorące
Zbigniew Ziobro pozywa "Fakty" TVN

Zbigniew Ziobro opublikował w mediach społecznościowych oświadczenie, w którym przekazał, iż pozywa "Fakty" TVN.

Ekspert: Nie mamy pełnomocnika ds. atomu. I nikt nie wie dlaczego z ostatniej chwili
Ekspert: "Nie mamy pełnomocnika ds. atomu. I nikt nie wie dlaczego"

Maciej Bando, były wiceminister klimatu, miał objąć stanowisko pełnomocnika ds. strategicznej infrastruktury energetycznej w resorcie przemysłu. Jego nominacja wciąż czeka na podpis. Dlaczego? Nikt tego nie wie.

REKLAMA

Polska lewica chce brnąć w szaleństwa z których świat już się wycofuje

Gdy w wielu krajach Zachodu tęczowa rewolucja już osiągnęła swoje apogeum, polska lewica właśnie przeżywa kolejny stan wzmożenia. Jakby nie zauważała, że na świecie osoby kwestionujące biologiczną płeć stają się kolejną subkulturą, która zmierza na margines.
LGBT manifestacja  Polska lewica chce brnąć w szaleństwa z których świat już się wycofuje
LGBT manifestacja / Ted Eytan - 2018.06.09 Capital Pride Parade, Washington, DC USA 03177

Lewica w Polsce ma w sobie gen obcości. W niczym nie nawiązuje – mimo nieśmiałych czasem prób – do tradycji międzywojennych, gdyż ówcześni PPS-owcy zostali przez komunistów uznani za renegatów. Nie chcieli wszak, by Rzeczpospolita była zależna od Związku Sowieckiego, a państwo Lenina i Stalina uznawali za śmiertelnego wroga. 
Po II wojnie światowej ton lewicy w Polsce nadawali jednak właśnie lojalni wobec ZSRS komuniści, i to oni ustalili standardy. Każdy więc, kto po 1945 r. mienił się w Polsce lewicowcem, nosił w sobie piętno kolaboranta obcego, wrogiego mocarstwa. Zdominowana przez sowiecki totalitaryzm lewica w niczym nie nawiązywała do nurtów myślowych obecnych w zachodniej części Europy. 

Nienawiść zamiast miłości 

Nasza lewica nigdy nie potrafiła nadążyć za światowymi trendami. Gdy w 1968 r. na Zachodzie wybuchła rewolucja obyczajowa, polscy czerwoni zamiast polityki miłości rozpętali antysemicką kampanię nienawiści. Na antywojennych demonstracjach nie krzyczeli więc „peace and love”, ale organizowali masówki, na których aktywiści nosili transparenty: „Syjoniści do Syjamu”. W efekcie wygnali z Polski ponad dwadzieścia tysięcy osób pochodzenia żydowskiego, w tym wielu intelektualistów o lewicowych poglądach. 

Czystka antysemicka, którą rozpoczął gen. Wojciech Jaruzelski, wyrzucając z armii oficerów o żydowskich korzeniach, apogeum przybrała po obrzydliwych słowach Władysława Gomułki. Ówczesny pierwszy sekretarz zakwestionował lojalność wobec Polski osób, które spędziły tu całe życie i czuły, że są u siebie. Gdy więc Beatlesi śpiewali o świecie bez granic, polscy lewicowcy utrwalali komunizm w prymitywnej wersji narodowej. 

Konsekwencją tego była kolejna różnica. Kiedy sfrustrowani skostniałym światem pełnym norm i dobrobytu młodzi, czerwoni rewolucjoniści sięgnęli na Zachodzie po broń i szerzyli terror, w Polsce władza terroryzowała własnych obywateli, mordując ich w Trójmieście czy tłukąc w Radomiu i Ursusie. 

Cyniczni postkomuniści

Po upadku władzy ludowej postkomunistyczne elity w sferze ideologicznej nie miały nic do zaproponowania. Porwał je więc nurt neoliberalnej polityki gospodarczej oraz chęć zachowania przywilejów zdobytych w PRL-u. Szybko okazało się, że zdecydowana większość kacyków, która uwłaszczyła się na państwowym majątku, nie radzi sobie w biznesie, a więc głównym spoiwem pozostawał totalitarny resentyment. Łączyły ich dążenia do zachowania wysokich resortowych emerytur oraz stref wpływów, których III RP nie była w stanie naruszyć. Kumulowały się one w kilku obszarach: sądownictwo, służby specjalne, kultura – szczególnie film, gdzie obraca się naprawdę dużymi pieniędzmi, uczelnie wyższe, część związków zawodowych i rządowych agencji oraz dyplomacja. 

Nawet jeśli nie chodziło o utrzymanie stanowisk dla starych towarzyszy – oni wszak odchodzili na emerytury lub do komunistycznego raju – to istotniejsze było zachowanie wpływów przez kolejne pokolenia. W ten sposób powstały całe sfery działalności państwa, do których zwykli obywatele w zasadzie nie mieli dostępu. 

Dochodziło więc do tego, że na przykład decyzje o przyznaniu pieniędzy na filmy o polskich bohaterach z okresu II wojny światowej czy takich, które utrwalały komunizm, przyznawali potomkowie ubeckich katów. To oni zgłaszali uwagi do scenariuszy, pisali recenzje czy decydowali o dystrybucji. Drugie i trzecie pokolenie bolszewików orzekało także w najgłośniejszych procesach czy zasiadało w najważniejszych sądach. Znów jednak nie łączyła ich ideologia, ale środowiskowa lojalność. 

Sytuacja zmieniła się, gdy realną siłą polityczną stali się konserwatyści. Ich dążenie otwarcia zamkniętego systemu skonsolidowało lewicę i liberałów. Ciągle jednak nie mogli zmienić czerwonego sztandaru na tęczowy, bo starym komunistom dwaj mężczyźni w jednym łóżku jakoś nie pasowali. Gdy więc na przykład w Hiszpanii José Luis Zapatero przeprowadzał obyczajową rewolucję, lider Sojuszu Lewicy Demokratycznej jeździł na Śląsk czy do Zagłębia i pijąc wódkę z doświadczanymi działaczami, nie mógł pisnąć, że chciałby zrobić Madryt w Warszawie.

Nadszedł czas tęczy

Gdy wreszcie wydawało się, że ideologiczny spór nie będzie już musiał rozgrywać się na płaszczyźnie historii, okazało się, że lewica znów się spóźniła. Gdy rządziło Prawo i Sprawiedliwość, postulaty obyczajowe nie cieszyły się specjalnym zainteresowaniem społecznym. 

Dopiero kiedy Lewica weszła w skład rządzącej koalicji, można było zacząć programować rewolucję za pomocą zmian w prawie i instytucjach. Od pewnego czasu świat jednak zaczął otrząsać się z tęczowego szaleństwa, gdyż dostrzegł jego destrukcyjną siłę. Zresztą nawet bardziej tradycyjne środowiska lewicowe dostrzegły, że walka o prawa krzykliwych, ale marginalnych mniejszości – a właściwie o ich afirmację – uderza w grupy, które do tej pory były naturalnym elektoratem lewicy. 

Skupienie się na osobach kwestionujących płeć spowodowało, że na dalszy plan zeszły prawa kobiet (prawdziwych, rzecz jasna) czy mniejszości narodowych i etnicznych. Oczywiście nie chodzi tylko o uwagę, ale także – a może przede wszystkim – o pieniądze. Osoby LGBTQ+ doskonale opanowały sposoby pozyskiwania grantów z różnych instytucji międzynarodowych, uznając same siebie za grupę najbardziej prześladowaną. W ten sposób odebrały możliwości funkcjonowania innym organizacjom. 

To, jak bezpardonowa walka toczy się między mniejszościami, pokazuje przykład z Francji. Podczas jednej z demonstracji feministek kobiety niosły transparent: „Lesbijki nie lubią penisów”. Hasło to nie spodobało się mężczyźnie uznającemu się za kobietę. Uznał, że jest ono dla niego wykluczające i zaatakował maszerujące. Doszło do szamotaniny, a nawet bójki, a walczące strony musiała rozdzielić policja.

Czytaj również: Wielka ucieczka kapitału z Polski: dlaczego wielki biznes opuszcza nasz kraj?

Niemiecka kolej nad przepaścia: Deutche Bahn ma kolosalne straty i chce masowo zwalniać pracowników

Dość deprawacji

Na Zachodzie, szczególnie w Stanach Zjednoczonych i Wielkiej Brytanii, widoczny jest wyraźny odwrót od kwestionowania podstaw kulturowych oraz rozmywania pojęć dobra i zła. Dlatego w dziesięciu stanach wprowadzono zakaz wstępu do szkół „drag queens”, a Dakota Północna wprowadziła prawo, zgodnie z którym sprawcom publicznej deprawacji dzieci grozi trzysta sześćdziesiąt dni więzienia i trzy tysiące dolarów grzywny, a w przypadku recydywy – pięć lat pozbawienia wolności i dwadzieścia tysięcy dolarów.

W Wielkiej Brytanii z kolei wprowadzono zakaz rozmów z dziećmi o tożsamości płciowej, co do tej pory oznaczało w rzeczywistości promocję gender. Z naszej perspektywy nie oznacza to zbyt wiele, ale nad Tamizą organizacje LGBT w dużej mierze przejęły edukację seksualną w szkołach, a lekcje z „drag queens” były codziennością. Dlatego decyzja poprzedniego premiera była w rzeczywistości wojną wypowiedzianą środowiskom LGBT. 

Dodatkowo na Wyspach ograniczono także lekcje wychowania seksualnego jedynie do wyższych klas szkoły podstawowej. Ale i tu wprowadzono wiele zastrzeżeń. 

Nawet prezydent Joe Biden zrezygnował z wywieszania tęczowych flag przy ambasadach amerykańskich, gdy musiał zawrzeć kompromis z republikanami w Kongresie. 

Zmiany płci u dzieci

Naukowcy dostrzegli, że promocja ideologii gender powoduje poważne zaburzenia tożsamości u dzieci. W efekcie prowadzi to do chęci zmiany płci u osób, które jeszcze nie osiągnęły dojrzałości emocjonalnej i płciowej. To z kolei droga do ogromnych nadużyć. 

Jak ten system działa w Polsce, opisał Łukasz Sakowski, który rozpoczął proces tranzycji płci, ale w porę go zatrzymał i cofnął. Zanim jednak to się stało, zetknął się z serią oszustów: od aktywisty LGBT, który instruował go, jak zdobyć odpowiednie leki i zaświadczenia lekarskie, po ustawionych psychologów, którzy wydawali nieprawdziwe opinie. Na końcu tej drogi znajdują się wyspecjalizowane kliniki, które na zmianach płci zarabiają ogromne pieniądze. 

Najbardziej szokującym przykładem takiej placówki była londyńska Tavistock, która tego rodzaju operacje przeprowadzała nawet u kilkuletnich dzieci. Brytyjski „Daily Mail” podał, że w latach 2010–2020 do kliniki tej trafiło „dwanaścioro dzieci trzyletnich, sześćdziesięcioro jeden czteroletnich, sto czterdzieścioro pięcioletnich i sto sześćdziesięcioro dziewięcioro sześcioletnich”. 

Ostatecznie dwa lata temu brytyjskie władze podjęły decyzję o zamknięciu kliniki, gdyż dopuszczała się wielu nadużyć. Ale tego rodzaju otrzeźwienie następuje w niemal całej Europie. W 2022 r. zmiany płci u osób nieletnich zakazała Finlandia, dwa lata później Szwecja. Również w 2022 r. przed tranzycją płciową ostrzegła Francuska Akademia Medyczna, Hiszpańskie Towarzystwo Pediatryczne i Hiszpańskie Towarzystwo Psychiatrii Dzieci i Młodzieży oficjalnie sprzeciwiły się zmianom płci u małoletnich.

W Polsce kwestia ta nie jest jeszcze uregulowana, ale władze właśnie przygotowują się do obyczajowej rewolucji. O ile trudno będzie zmienić prawo dotyczące legalizacji związków partnerskich, gdyż prawdopodobnie nie zgodzi się na to prezydent, o tyle wprowadzenie deprawacyjnej edukacji do szkół może odbyć się za pomocą rozporządzeń. Już dziś wiadomo, że minister edukacji Barbara Nowacka nie konsultuje programu z naukowcami z dziedziny psychologii i pedagogiki, ale z celebrytami.



 

Polecane
Emerytury
Stażowe