"O piciu w pracy", czyli dylematy moralne w Pokoju Socjalnym

18.03.2025 15:54

W pokoju socjalnym pojawia się element scenografii i inscenizacji. Być może narusza to naszą zasadę nieskrępowanego autentyzmu, ale czego się nie robi dla naszych widzów. O co chodzi, zastanowicie się, jeśli już włączycie odcinek.

Ludwik Pęzioł i Krzysztof Karnkowski / screen YT - TysolPL

No właśnie o to, bo gdy przyszliśmy do pokoju, nasza kultowa mikrofalówka z tajemniczą kartką była już zestawiona do śmieci, ponieważ odmówiła posłuszeństwa. Żeby jednak nie było Wam, drodzy widzowie smutno, na czas audycji powróciła, niczym feniks z popiołów lub Donald Tusk z Brukseli, by zająć poważne miejsce w naszej przestrzeni.

Co w nowym odcinku?

Porównanie z Tuskiem w sumie zabawne, bo z niej też nie mamy żadnego pożytku. Gdy już wszystko wygląda jak zawsze, zaczyna się rozmowa. Temat pierwszy „Alkohol w pracy”. Komu dać szlaban, a kogo wysłać na warsztaty z "kultury picia", które proponuje dr Karnkowski? Padło również kilka słów o inicjacji alkoholowej redaktora Pęzioła. Piękne okoliczności przyrody – Bieszczady i tanie wino zalatujące siarką. A później trzeźwienie na cmentarzu... Wszystko owiane mgłą nostalgii...każdy chciałby mieć w pamięci taki zakątek, do którego mógłby wrócić i opowiedzieć wnukom.

Niektórym jednak nawet alkohol nie pomoże, więc płyniemy dalej przez odmęty polskiej polityki. Poseł Budka chce delegalizować PiS, inni zarzucają prawicy zdradę, bo chciałaby resztek suwerenności dla polskiej armii, no, dzieje się, panie. Dzieje się. Na przykład z posłem Szłapką się dzieje, bo jeden z nas byłby skłonny bronić jego głupawy, a drugi niczego do obrony tam nie widzi.

W każdym razie obaj redaktorzy zgadzają się, że nie życzą mu arabskiego zamachu, mimo, że facet z PO. Ku zażenowaniu dr Karnkowskiego, redaktor Pęzioł szuka słów, by oszukać algorytm, ale gdy pod sejmem instaluje się mordownia feministek, to już się nikomu nie chce kłócić z maszynami, są sprawy ważne i ważniejsze. I jak zaczęło się wesoło, to potem już tak wesoło nie było. W pokoju socjalnym, jak w życiu.