Jak poradzić sobie z utratą pracy? O. Marcin Szafors OMI: Proście z dziękczynieniem

– W latach 60. księdzu Dolindo Ruotolo objawił się Jezus i powiedział mniej więcej tak: „Wy, ludzie, jak macie jakiś problem, to chcecie go rozwiązać rozumem, a ja oczekuję od Ciebie tylko jednego, żebyś powiedział: «Jezu, zamykam oczy – Ty się tym zajmij»”. To jest potężna modlitwa ufności. Wyobrażam sobie, że jeżeli człowiek przyjmie taką postawę wobec Pana Boga, to trudno jest Mu odmówić. Takie zaufanie sprawia, że ta interwencja przychodzi, jeśli jest to oczywiście zgodne z wolą Bożą – mówi o. Marcin Szafors OMI ze Zgromadzenia Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej w rozmowie z Marcinem Krzeszowcem.
 Jak poradzić sobie z utratą pracy? O. Marcin Szafors OMI: Proście z dziękczynieniem
/ fot. pixabay

Co musisz wiedzieć:

  • Utrata zatrudnienia zaliczana jest do najbardziej stresujących momentów w życiu człowieka
  • Św. Ignacy z Loyoli pisał: „Ufaj tak, jakby wszystko zależało od Boga, ale rób tak, jakby zależało od Ciebie”
  • O. Marcin Szafors OMI zaznacza, że "Chrystus oczekuje od nas konkretnej współpracy. Mamy więc ufać całkowicie Jezusowi, ale trzeba też wykazywać swoją inicjatywę"

– Moment utraty pracy jest jednym z najbardziej stresujących wydarzeń w życiu człowieka. Pojawiają się wtedy lęk, strach, niekiedy depresja czy załamanie psychiczne. Człowiek zadręcza się myślami i martwi się tym, jak poukłada swoje życie na nowo. Jak Ksiądz jako duszpasterz radziłby wesprzeć takie osoby?

– Jeśli spotkałbym takiego człowieka, to podstawową rzeczą jest wysłuchanie go. Taka jest ludzka natura, że dramatyzm sytuacji potęguje się przez obawy, lęki, co jest bardzo paraliżujące i może prowadzić do załamań nerwowych. Po drugie – niewątpliwie nie zostawiłbym go samego na zasadzie tylko wysłuchania i powiedzenia: rozumiem, że jesteś w trudnej sytuacji, ale musisz radzić sobie sam. Na pewno mógłby liczyć na moje wsparcie duchowne, modlitewne. Swoją drogą, jadąc samochodem, mijałem przed chwilą obraz Jezusa Miłosiernego. Dlatego – po trzecie – ukazałbym takiemu człowiekowi Pana Jezusa jako Tego, który potrafi wyprowadzić dobro nawet z tak trudnych sytuacji. Tak się też składa, że fragment Ewangelii z 1 lipca dotyczy uciszenia burzy na jeziorze. Apostołowie byli w bardzo trudnej sytuacji: na jeziorze rozszalała się burza, a Jezus spał w łodzi. Obudzili go, mówiąc: „Panie, ratuj, bo giniemy”. Jezus wyciągnął rękę nad jezioro i powiedział: „Milcz, ucisz się”. I wtedy wszystko się uspokoiło. Osoby, które straciły pracę, wsparłbym właśnie takim dobrym słowem przekonania o tym, że Pan Jezus nie zostawia człowieka, że przychodzi z pomocą i ma dla niego rozwiązanie.

Ale nie przypadkiem św. Ignacy z Loyoli zachęcał: „Ufaj tak, jakby wszystko zależało od Boga, ale rób tak, jakby zależało od Ciebie”. Wspomniałbym zatem także o tym, że Chrystus oczekuje od nas konkretnej współpracy. Mamy więc ufać całkowicie Jezusowi, ale trzeba też wykazywać swoją inicjatywę: szukać, dowiadywać się, aplikować, jak trzeba, to się doszkalać. Inaczej mówiąc, zrobić wszystko, co w naszej mocy, by pracę znaleźć. Owszem, czasem może to być dla człowieka wymagające, ale Jezus nie zostawia nas samym sobie.

Mam przed oczami kobietę, którą znam, a która od kilku miesięcy zmaga się właśnie z brakiem pracy. Ale w bardzo dojrzały sposób to przeżywa: trwa w przekonaniu, że Jezus jej nie zostawi, ma ufność, ale też aplikuje w różne miejsca, rozmawia, szuka pracy, troszczy się o swój rozwój, podnosząc swoje kwalifikacje. Nie widziałem tam jednak załamania i zniechęcania, widzę u niej ciągle ufność, że Chrystus ją poprowadzi.

– W trudnej sytuacji życiowej o pomoc w znalezieniu pracy można zawsze poprosić świętego Józefa. Istnieje piękna nowenna do „Żywiciela Boskiego Dziecięcia”. Ma Ksiądz swoją ulubioną modlitwę w ciężkich chwilach i zmaganiach duchowych albo proponuje takową wiernym?

– Niewątpliwie św. Józef jest wielkim patronem. Przez kilka lat byłem rektorem kościoła św. Józefa w Gdańsku, gdzie posługują Misjonarze Oblaci Maryi Niepokalanej, a potem także dyrektorem Oblackiego Centrum Edukacji i Kultury. W związku z tym prowadziłem też nabożeństwa do św. Józefa, gdzie ludzie wypisywali swoje prośby i podziękowania na kartkach. Próśb było bardzo dużo, ale pojawiały się także podziękowania, bo św. Józef to rzeczywiście skuteczny patron.

Często też posługując w konfesjonale czy poza nim, daję przykład z objawień, które miał ks. Dolindo Ruotolo – obecnie toczy się jego proces beatyfikacyjny. W latach 60. objawił mu się Jezus i powiedział mniej więcej tak: „Wy, ludzie, jak macie jakiś problem, to chcecie go rozwiązać rozumem, a ja oczekuję od Ciebie tylko jednego, żebyś powiedział: «Jezu, zamykam oczy – Ty się tym zajmij»”. To jest potężna modlitwa ufności. Wyobrażam sobie, że jeżeli człowiek przyjmie taką postawę wobec Pana Boga, to trudno Mu odmówić. Takie zaufanie sprawia, że ta interwencja przychodzi, jeśli jest to oczywiście zgodne z wolą Bożą. Ale nie chodzi tylko o modlitwę, lecz także o postawę – postawę totalnego, całkowitego zaufania Chrystusowi.

Jeszcze można dodać do tego słowa św. Pawła, który pisał w Liście do Filipian: „O nic się już zbytnio nie troskajcie, ale w każdej sprawie wasze prośby przedstawiajcie Bogu w modlitwie i błaganiu z dziękczynieniem” (Flp 4,6). Proście z dziękczynieniem… Ktoś powie: ale jak to prosić z dziękczynieniem? Otóż ja nie muszę jeszcze mieć tej nowej pracy (jeśli pozostaniemy przy poruszonej przez nas wcześniej materii), ale proszę o nią z taką wiarą, że jestem przekonany, że już ją otrzymałem. I w związku tym za nią dziękuję. To zakłada żywą wiarę, że ta praca została mi dana, ale doświadczę tego w konkrecie, wtedy kiedy Chrystus będzie chciał, aby to się w moim życiu realnie objawiło. Proście z dziękczynieniem. Taka postawa bardzo mnie przekonuje.

– W ubiegłym roku został Ojciec Honorowym Kapelanem Krajowego Sekretariatu Przemysłu Spożywczego i Rolnictwa NSZZ „Solidarność”. Co skłoniło Księdza, by związać się ze środowiskiem ludzi pracy?

– Początki wychylenia w kierunku kapelaństwa Solidarności generalnie wiążą się z moją postawą, którą jest otwartość na człowieka, na środowisko ludzi pracy i potrzebę bycia z nimi. Drugim źródłem była moja posługa w kościele św. Józefa w Gdańsku, który należy do parafii św. Brygidy, a więc Bastionu Solidarności. W związku z tym często bywałem na różnych uroczystościach i wydarzeniach związanych z „S”.

Trzeci element to właśnie św. Józef. W 2021 roku przeżywaliśmy w Kościele Rok św. Józefa i pośród licznych wydarzeń, które wówczas były w naszym Kościele w Gdańsku, 1 maja odbyło się spotkanie dla Ludzi Pracy i Rzemiosła Gdańskiego pod auspicjami św. Józefa Robotnika. Tam też byli obecni przedstawiciele zarówno Solidarności, jak i Rzemiosła Gdańskiego. Święty Józef był człowiekiem pracy – ten element w życiu chrześcijańskim jest istotny i dlatego uważam, że trzeba ludziom pracy towarzyszyć.

– W Niepokalanowie poprowadził Ksiądz rekolekcje dla członków „S” w związku z 40. rocznicą męczeńskiej śmierci bł. ks. Jerzego Popiełuszki. Żeby przygotowywać się do tego spotkania, musiał Ksiądz przestudiować kazania ks. Jerzego. Było w nich coś, co Ojca szczególnie dotknęło, zaskoczyło?

– Wygląda na to, że te rekolekcje będą stałym elementem mojej posługi dla Sekretariatu Przemysłu Spożywczego i Rolnictwa. Przygotowując je, odnalazłem w internecie sporo fragmentów homilii, które ks. Jerzy głosił w trakcie Mszy Świętych za Ojczyznę. To, co na nowo do mnie dotarło i co odnosi się też do obecnej rzeczywistości, to nieustanne stawanie po stronie człowieka, który jest skrzywdzony, poniżony, któremu są odbierane prawa: do religii, wolności słowa, niejednokrotnie prawo do pracy. W takich sytuacjach aktualne jest przesłanie św. Pawła Apostoła, które powtarzał bł. ks. Popiełuszko: „Nie daj się zwyciężyć złu, ale zło dobrem zwyciężaj!” (Rz 12,21). Zadziwiające było dla mnie to prorocze przeczucie, że on stanie się męczennikiem. Czytałem gdzieś, że koledzy czasem mu docinali, że ma „parcie na szkło” i jest jakby celebrytą, choć wtedy nie używano tego słowa. On odpowiadał na to: „No tak, ale ty będziesz żył normalnie, a mnie zabiją”. W przemówieniach ks. Jerzego widać to ujmowanie się za człowiekiem. On nie nawoływał do wychodzenia na ulice i chwytania za broń, ale właśnie do tej postawy, żeby zło dobrem zwyciężać. I to było powodem, że władza tak strasznie się go bała i ostatecznie go znienawidziła.

O. Marcin Szafors OMI – misjonarz ludowy (rekolekcjonista), święcenia kapłańskie przyjął w 2001 roku, w latach 2010–2014 pełnił funkcję wikariusza prowincjalnego ds. delegatur i Misji Polskiej Prowincji Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej. Był rektorem kościoła pw. św. Józefa w Gdańsku oraz dyrektorem Oblackiego Centrum Edukacji i Kultury w Gdańsku. Jest honorowym kapelanem Krajowego Sekretariatu Przemysłu Spożywczego i Rolnictwa NSZZ „Solidarność”.


 

POLECANE
Kradzież stulecia w Luwrze. Media: Zatrzymano dwie osoby z ostatniej chwili
Kradzież stulecia w Luwrze. Media: Zatrzymano dwie osoby

Dwaj mężczyźni zatrzymani w związku z kradzieżą klejnotów w Luwrze – poinformowały media.

Miesiąc po tragedii w Wyrykach. Rząd obiecał pomoc, a dom wciąż stoi w ruinie pilne
Miesiąc po tragedii w Wyrykach. Rząd obiecał pomoc, a dom wciąż stoi w ruinie

Minął miesiąc od tragedii w Wyrykach, gdzie w dom państwa Wesołowskich uderzyła rakieta. Mimo licznych obietnic, do dziś nie podjęto żadnych prac naprawczych. Zniszczony budynek nadal stoi w ruinie, a mieszkańcy czują się pozostawieni sami sobie.

Ogromny pożar w Elblągu. Są nowe informacje z ostatniej chwili
Ogromny pożar w Elblągu. Są nowe informacje

Na terenie Zakładu Utylizacji Odpadów wciąż trwa dogaszanie pogorzeliska i prowadzone są prace porządkowe - podały w niedzielę służby miejskie.

Nocna prohibicja w Warszawie. Rozkwitnie turystyka alkoholowa? Wiadomości
Nocna prohibicja w Warszawie. Rozkwitnie turystyka alkoholowa?

Od 1 listopada w Śródmieściu i na Pradze-Północ zacznie obowiązywać zakaz nocnej sprzedaży alkoholu. Samorządowcy z sąsiednich dzielnic zapewniają, że nie obawiają się zjawiska tzw. turystyki alkoholowej, ale zapowiadają stały monitoring sytuacji.

Alarm europejskich gigantów energetycznych: system ETS grozi załamaniem przemysłu Wiadomości
Alarm europejskich gigantów energetycznych: system ETS grozi załamaniem przemysłu

Około 80 największych firm z sektora energetycznego, chemicznego i metalurgicznego wystosowało list do Ursuli von der Leyen. Przedsiębiorcy ostrzegają, że obecny system handlu emisjami (ETS) prowadzi Europę do gospodarczego kryzysu i domagają się pilnej reformy unijnej polityki klimatycznej.

Trump do Putina: Jeśli nie będzie porozumienia, nie będę tracić czasu pilne
Trump do Putina: Jeśli nie będzie porozumienia, nie będę tracić czasu

Donald Trump zapowiedział, że nie planuje spotkania z Władimirem Putinem, dopóki nie uzyska pewności, iż rozmowy zakończą się konkretnym porozumieniem w sprawie wojny w Ukrainie. Amerykański prezydent mówił o tym w drodze do Azji, zatrzymując się w Katarze.

Łukasz Jasina: Amerykanie zawsze tacy będą tylko u nas
Łukasz Jasina: Amerykanie zawsze tacy będą

Wracając do felietonu sprzed tygodnia – Putin na razie nie przyleci do Budapesztu. Choć tyle radości, mimo że wojna nadal trwa. Ponadto po raz kolejny mamy pewność, że dzieje się tak tylko dzięki Trumpowi i Amerykanom. Gdyby nie było ich i ich siły, byłoby zupełnie inaczej.

Miażdżące zwycięstwo lewicy w Irlandii. Connolly nowym prezydentem kraju polityka
Miażdżące zwycięstwo lewicy w Irlandii. Connolly nowym prezydentem kraju

Catherine Connolly odniosła spektakularne zwycięstwo w wyborach prezydenckich w Irlandii, zdobywając niemal dwie trzecie głosów. Eksperci wskazują, że jej sukces może zachwiać równowagą w rządzącej koalicji i przyspieszyć polityczne zmiany na szczytach władzy.

Tragedia w słowackich Tatrach. Nie żyje turysta z Węgier Wiadomości
Tragedia w słowackich Tatrach. Nie żyje turysta z Węgier

W słowackich Tatrach Wysokich doszło do tragicznego wypadku. W piątek (24 października) wezbrany potok porwał 41-letniego turystę z Węgier. Jego ciało odnaleziono dopiero następnego dnia przed południem - poinformowała Horska Zachranná Służba (HZS). W działaniach uczestniczyli również ratownicy TOPR z Zakopanego.

Kaczyński: Dziś jest czas marnowania szans. Musimy go skończyć z ostatniej chwili
Kaczyński: Dziś jest czas marnowania szans. Musimy go skończyć

Musimy wygrać wybory, musimy skonstruować program, który będzie temu służył – powiedział prezes Prawa i Sprawiedliwości Jarosław Kaczyński. Stwierdził, że „dziś jest czas marnowania szans”. W sobotę wieczorem jego przemówienie zakończyło dwudniową konwencję programową partii w Katowicach.

REKLAMA

Jak poradzić sobie z utratą pracy? O. Marcin Szafors OMI: Proście z dziękczynieniem

– W latach 60. księdzu Dolindo Ruotolo objawił się Jezus i powiedział mniej więcej tak: „Wy, ludzie, jak macie jakiś problem, to chcecie go rozwiązać rozumem, a ja oczekuję od Ciebie tylko jednego, żebyś powiedział: «Jezu, zamykam oczy – Ty się tym zajmij»”. To jest potężna modlitwa ufności. Wyobrażam sobie, że jeżeli człowiek przyjmie taką postawę wobec Pana Boga, to trudno jest Mu odmówić. Takie zaufanie sprawia, że ta interwencja przychodzi, jeśli jest to oczywiście zgodne z wolą Bożą – mówi o. Marcin Szafors OMI ze Zgromadzenia Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej w rozmowie z Marcinem Krzeszowcem.
 Jak poradzić sobie z utratą pracy? O. Marcin Szafors OMI: Proście z dziękczynieniem
/ fot. pixabay

Co musisz wiedzieć:

  • Utrata zatrudnienia zaliczana jest do najbardziej stresujących momentów w życiu człowieka
  • Św. Ignacy z Loyoli pisał: „Ufaj tak, jakby wszystko zależało od Boga, ale rób tak, jakby zależało od Ciebie”
  • O. Marcin Szafors OMI zaznacza, że "Chrystus oczekuje od nas konkretnej współpracy. Mamy więc ufać całkowicie Jezusowi, ale trzeba też wykazywać swoją inicjatywę"

– Moment utraty pracy jest jednym z najbardziej stresujących wydarzeń w życiu człowieka. Pojawiają się wtedy lęk, strach, niekiedy depresja czy załamanie psychiczne. Człowiek zadręcza się myślami i martwi się tym, jak poukłada swoje życie na nowo. Jak Ksiądz jako duszpasterz radziłby wesprzeć takie osoby?

– Jeśli spotkałbym takiego człowieka, to podstawową rzeczą jest wysłuchanie go. Taka jest ludzka natura, że dramatyzm sytuacji potęguje się przez obawy, lęki, co jest bardzo paraliżujące i może prowadzić do załamań nerwowych. Po drugie – niewątpliwie nie zostawiłbym go samego na zasadzie tylko wysłuchania i powiedzenia: rozumiem, że jesteś w trudnej sytuacji, ale musisz radzić sobie sam. Na pewno mógłby liczyć na moje wsparcie duchowne, modlitewne. Swoją drogą, jadąc samochodem, mijałem przed chwilą obraz Jezusa Miłosiernego. Dlatego – po trzecie – ukazałbym takiemu człowiekowi Pana Jezusa jako Tego, który potrafi wyprowadzić dobro nawet z tak trudnych sytuacji. Tak się też składa, że fragment Ewangelii z 1 lipca dotyczy uciszenia burzy na jeziorze. Apostołowie byli w bardzo trudnej sytuacji: na jeziorze rozszalała się burza, a Jezus spał w łodzi. Obudzili go, mówiąc: „Panie, ratuj, bo giniemy”. Jezus wyciągnął rękę nad jezioro i powiedział: „Milcz, ucisz się”. I wtedy wszystko się uspokoiło. Osoby, które straciły pracę, wsparłbym właśnie takim dobrym słowem przekonania o tym, że Pan Jezus nie zostawia człowieka, że przychodzi z pomocą i ma dla niego rozwiązanie.

Ale nie przypadkiem św. Ignacy z Loyoli zachęcał: „Ufaj tak, jakby wszystko zależało od Boga, ale rób tak, jakby zależało od Ciebie”. Wspomniałbym zatem także o tym, że Chrystus oczekuje od nas konkretnej współpracy. Mamy więc ufać całkowicie Jezusowi, ale trzeba też wykazywać swoją inicjatywę: szukać, dowiadywać się, aplikować, jak trzeba, to się doszkalać. Inaczej mówiąc, zrobić wszystko, co w naszej mocy, by pracę znaleźć. Owszem, czasem może to być dla człowieka wymagające, ale Jezus nie zostawia nas samym sobie.

Mam przed oczami kobietę, którą znam, a która od kilku miesięcy zmaga się właśnie z brakiem pracy. Ale w bardzo dojrzały sposób to przeżywa: trwa w przekonaniu, że Jezus jej nie zostawi, ma ufność, ale też aplikuje w różne miejsca, rozmawia, szuka pracy, troszczy się o swój rozwój, podnosząc swoje kwalifikacje. Nie widziałem tam jednak załamania i zniechęcania, widzę u niej ciągle ufność, że Chrystus ją poprowadzi.

– W trudnej sytuacji życiowej o pomoc w znalezieniu pracy można zawsze poprosić świętego Józefa. Istnieje piękna nowenna do „Żywiciela Boskiego Dziecięcia”. Ma Ksiądz swoją ulubioną modlitwę w ciężkich chwilach i zmaganiach duchowych albo proponuje takową wiernym?

– Niewątpliwie św. Józef jest wielkim patronem. Przez kilka lat byłem rektorem kościoła św. Józefa w Gdańsku, gdzie posługują Misjonarze Oblaci Maryi Niepokalanej, a potem także dyrektorem Oblackiego Centrum Edukacji i Kultury. W związku z tym prowadziłem też nabożeństwa do św. Józefa, gdzie ludzie wypisywali swoje prośby i podziękowania na kartkach. Próśb było bardzo dużo, ale pojawiały się także podziękowania, bo św. Józef to rzeczywiście skuteczny patron.

Często też posługując w konfesjonale czy poza nim, daję przykład z objawień, które miał ks. Dolindo Ruotolo – obecnie toczy się jego proces beatyfikacyjny. W latach 60. objawił mu się Jezus i powiedział mniej więcej tak: „Wy, ludzie, jak macie jakiś problem, to chcecie go rozwiązać rozumem, a ja oczekuję od Ciebie tylko jednego, żebyś powiedział: «Jezu, zamykam oczy – Ty się tym zajmij»”. To jest potężna modlitwa ufności. Wyobrażam sobie, że jeżeli człowiek przyjmie taką postawę wobec Pana Boga, to trudno Mu odmówić. Takie zaufanie sprawia, że ta interwencja przychodzi, jeśli jest to oczywiście zgodne z wolą Bożą. Ale nie chodzi tylko o modlitwę, lecz także o postawę – postawę totalnego, całkowitego zaufania Chrystusowi.

Jeszcze można dodać do tego słowa św. Pawła, który pisał w Liście do Filipian: „O nic się już zbytnio nie troskajcie, ale w każdej sprawie wasze prośby przedstawiajcie Bogu w modlitwie i błaganiu z dziękczynieniem” (Flp 4,6). Proście z dziękczynieniem… Ktoś powie: ale jak to prosić z dziękczynieniem? Otóż ja nie muszę jeszcze mieć tej nowej pracy (jeśli pozostaniemy przy poruszonej przez nas wcześniej materii), ale proszę o nią z taką wiarą, że jestem przekonany, że już ją otrzymałem. I w związku tym za nią dziękuję. To zakłada żywą wiarę, że ta praca została mi dana, ale doświadczę tego w konkrecie, wtedy kiedy Chrystus będzie chciał, aby to się w moim życiu realnie objawiło. Proście z dziękczynieniem. Taka postawa bardzo mnie przekonuje.

– W ubiegłym roku został Ojciec Honorowym Kapelanem Krajowego Sekretariatu Przemysłu Spożywczego i Rolnictwa NSZZ „Solidarność”. Co skłoniło Księdza, by związać się ze środowiskiem ludzi pracy?

– Początki wychylenia w kierunku kapelaństwa Solidarności generalnie wiążą się z moją postawą, którą jest otwartość na człowieka, na środowisko ludzi pracy i potrzebę bycia z nimi. Drugim źródłem była moja posługa w kościele św. Józefa w Gdańsku, który należy do parafii św. Brygidy, a więc Bastionu Solidarności. W związku z tym często bywałem na różnych uroczystościach i wydarzeniach związanych z „S”.

Trzeci element to właśnie św. Józef. W 2021 roku przeżywaliśmy w Kościele Rok św. Józefa i pośród licznych wydarzeń, które wówczas były w naszym Kościele w Gdańsku, 1 maja odbyło się spotkanie dla Ludzi Pracy i Rzemiosła Gdańskiego pod auspicjami św. Józefa Robotnika. Tam też byli obecni przedstawiciele zarówno Solidarności, jak i Rzemiosła Gdańskiego. Święty Józef był człowiekiem pracy – ten element w życiu chrześcijańskim jest istotny i dlatego uważam, że trzeba ludziom pracy towarzyszyć.

– W Niepokalanowie poprowadził Ksiądz rekolekcje dla członków „S” w związku z 40. rocznicą męczeńskiej śmierci bł. ks. Jerzego Popiełuszki. Żeby przygotowywać się do tego spotkania, musiał Ksiądz przestudiować kazania ks. Jerzego. Było w nich coś, co Ojca szczególnie dotknęło, zaskoczyło?

– Wygląda na to, że te rekolekcje będą stałym elementem mojej posługi dla Sekretariatu Przemysłu Spożywczego i Rolnictwa. Przygotowując je, odnalazłem w internecie sporo fragmentów homilii, które ks. Jerzy głosił w trakcie Mszy Świętych za Ojczyznę. To, co na nowo do mnie dotarło i co odnosi się też do obecnej rzeczywistości, to nieustanne stawanie po stronie człowieka, który jest skrzywdzony, poniżony, któremu są odbierane prawa: do religii, wolności słowa, niejednokrotnie prawo do pracy. W takich sytuacjach aktualne jest przesłanie św. Pawła Apostoła, które powtarzał bł. ks. Popiełuszko: „Nie daj się zwyciężyć złu, ale zło dobrem zwyciężaj!” (Rz 12,21). Zadziwiające było dla mnie to prorocze przeczucie, że on stanie się męczennikiem. Czytałem gdzieś, że koledzy czasem mu docinali, że ma „parcie na szkło” i jest jakby celebrytą, choć wtedy nie używano tego słowa. On odpowiadał na to: „No tak, ale ty będziesz żył normalnie, a mnie zabiją”. W przemówieniach ks. Jerzego widać to ujmowanie się za człowiekiem. On nie nawoływał do wychodzenia na ulice i chwytania za broń, ale właśnie do tej postawy, żeby zło dobrem zwyciężać. I to było powodem, że władza tak strasznie się go bała i ostatecznie go znienawidziła.

O. Marcin Szafors OMI – misjonarz ludowy (rekolekcjonista), święcenia kapłańskie przyjął w 2001 roku, w latach 2010–2014 pełnił funkcję wikariusza prowincjalnego ds. delegatur i Misji Polskiej Prowincji Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej. Był rektorem kościoła pw. św. Józefa w Gdańsku oraz dyrektorem Oblackiego Centrum Edukacji i Kultury w Gdańsku. Jest honorowym kapelanem Krajowego Sekretariatu Przemysłu Spożywczego i Rolnictwa NSZZ „Solidarność”.



 

Polecane
Emerytury
Stażowe