Marsz Godności. Szkoda, że rząd nie wsłuchał się w głos Solidarności

Zapowiedziany na 17 listopada br. Marsz Godności nie spadł z nieba. Jest on wynikiem błędów popełnionych przez rząd. Szkoda, że ten nie wsłuchał się w głos Solidarności, bo wielu z nich mógł uniknąć.
 Marsz Godności. Szkoda, że rząd nie wsłuchał się w głos Solidarności
/ fot. arch.

W ostatnich miesiącach wiatr historii zawiał tak mocno, jak nie wiał od dekad. Pandemia koronawirusa, globalny lockdown, przerwanie łańcucha dostaw, szalejąca inflacja i wreszcie wojna na Ukrainie ze wszystkimi jej konsekwencjami sprawiają, że wiele codziennych problemów zostaje zepchniętych na dalszy tor. W trudnych czasach normalnym zjawiskiem jest jednoczenie się pod wspólną flagą, najczęściej dzierżoną przez rządzących, którzy reprezentują w danej chwili siłę i sprawczość państwa. W tym wszystkim nie można jednak zapomnieć o tym, że nawet w kryzysowych sytuacjach władzy potrzebna jest merytoryczna krytyka. Niestety w dobie „totalniactwa” nie można liczyć na taką ze strony opozycji, dobrze więc, że jednym z cenzorów władzy staje się dziś Solidarność, co wyraża Marsz Godności, który 17 listopada przejdzie ulicami Warszawy. Szczególnie, że w wielu przypadkach Solidarność może bez wstydu przyznać, że już lata temu miała rację – tu najbardziej jaskrawym przypadkiem mogą być kwestie energetyki i górnictwa. Niestety, ale popełnienie błędów, przed którymi ostrzegała Solidarność dziś w dużej mierze skutkuje wysokimi cenami energii, co przekłada się na inflacje i spadający poziom życia.

Energetyczna pułapka

To m.in. na łamach „Tygodnika Solidarność” od lat ostrzegaliśmy przed nadciągającą pułapką związaną z zieloną transformacją. Co ciekawe, politycy partii rządzącej w debacie publicznej często zgadzali się z Solidarnością, niemal powtarzając jej postulaty, jednak gdy faktycznie dochodziło do podejmowania decyzji, najczęściej na szczeblu unijnym, to kolejne lata były usilnym wpychaniem głowy w paszczę „zielonej” bestii. Dziś fakty są takie, że polskiemu rządowi brakowało odwagi lub siły, by zgubnej transformacji się przeciwstawić – czego przykładem może być pakiet „Fit for 55”, porozumienie paryskie czy zamknięcie polskiego górnictwa. Oczywiście dla nikogo nie jest tajemnicą, że międzynarodowa sytuacja Polski w ramach Unii Europejskiej jest niezwykle trudna. Nie sposób jednak pamiętać, że zamiana na stanowisku premiera Beaty Szydło na Mateusza Morawieckiego była często tłumaczona przez obóz rządzący tym, że premier Morawiecki miał przynieść sukcesy finansowe i poprawę relacji z Brukselą. W pierwszej kategorii trzeba doceniać sukcesy – w ekspresowym tempie rok w rok gospodarczo gonimy państwa starej Unii, wszystko przy zachowaniu sprawiedliwości społecznej, a to, w jaki sposób wyszliśmy ekonomicznie z kryzysu finansowego spowodowanego pandemią, będzie przez historyków stawiane za wzór. Szczególnie jeśli mamy w pamięci to, jak kryzysem 2008 r. zarządzała Platforma Obywatelska – obciążając jego skutkami głównie pracowników. W kwestii Unii Europejskiej niestety nie udało się nam znaleźć sojuszników w sprawie tak strategicznej jak zachowanie bezpieczeństwa energetycznego, rozumianego jako powstrzymanie się od szaleństwa Zielonego Ładu, chociaż wielokrotnie w autoprezentacji polski rząd stawiał się w roli lidera regionu. Jak się okazuje, w tej ważnej batalii lider nie potrafił uzyskać wsparcia chociażby wśród państw Trójmorza czy Grupy Wyszehradzkiej. Jakkolwiek nie próbować zaklinać rzeczywistości, należy to uznać za porażkę. Lider, który nie potrafi przekonać partnerów do swojej woli w tak ważnej kwestii, pozostaje liderem zaledwie na papierze. Tu oczywiście ostatnie wyniki wyborcze do szwedzkiego Riksdagu i przede wszystkim do włoskiego parlamentu otwierają przed polskim rządem nowe możliwości. Pozostaje mieć nadzieję, że również szok wywołany wojną na Ukrainie może spowodować pewną redefinicję polityki klimatycznej. Oby nadzieje nie okazały się płonne. Niestety zmarnowanych lat nie da się już odzyskać.

Głos wołającego na puszczy

Szkoda, że rząd nie wsłuchał się w słowa Solidarności. W materii bezpieczeństwa energetycznego nie sposób zarzucić, że przed nadchodzącą katastrofą strona związkowa nie ostrzegała. Warto przypomnieć chociażby słowa przewodniczącego Piotra Dudy z wywiadu z Teresą Wójcik i Michałem Ossowskim w barbórkowym (49) numerze naszego tygodnika w 2019 r. – Może kiedyś energia ze źródeł odnawialnych będzie w stanie zapewnić odpowiednią ilość prądu. Dzisiaj nie. Jest nie tylko wielokrotnie droższa, ale również zawodna. Nikt poważny nie może opierać na tym gospodarki. I nikt tego nie robi. Niemcy za rozwój zielonej energii płacą ogromne pieniądze, a i tak muszą uruchamiać kolejne węglowe elektrownie (...). Polakom zaś należy życzyć, aby węgla było jak najwięcej i jak najdłużej nam służył. To nasz prawdziwy skarb, a ze skarbów trzeba się cieszyć, a nie na nie narzekać. Pamiętajmy też, że energia z węgla również może być zielona. Dzisiejsza technologia na to pozwala. Trzeba w nią inwestować, zamiast brnąć w absurdalną bezemisyjną ułudę – mówił przewodniczący Komisji Krajowej.

Z kolei w numerze z 2018 r. sugerowaliśmy, że pełna dekarbonizacja może być utopią i apelowaliśmy o finansowanie na jakże potrzebne górnictwu inwestycje. „Może być trudno uzyskać finansowanie z zagranicy zarówno na elektrownie jądrowe, jak i na elektrownie węglowe. Tylko że te pierwsze zapewne pozostaną w warstwie retoryki antywęglowej, a te drugie trzeba będzie zrealizować, aby zapewnić społeczeństwu i gospodarce energię elektryczną 24 godziny na dobę i 7 dni w tygodni. Dlatego wydaje się, że musimy liczyć na własne środki, a tych na elektrownie węglowe jeszcze nam wystarczy” – pisała blisko cztery lata temu Teresa Wójcik. Dziś wiemy, że był to głos wołającego na puszczy, a nawet obecnie, w sytuacji, gdy uzyskaliśmy potwierdzenie, że energetyka jest jedną z broni reżimu Putina, polski rząd chwali się sprowadzaniem wątpliwej jakości węgla z egzotycznych kierunków, zamiast podejmować decyzje o wskrzeszeniu krajowego wydobycia.

Również m.in. w obronie polskiej energetyki w czerwcu zeszłego roku odbyła się największa związkowa manifestacja po 2015 r. Wówczas rządzący otrzymali od związkowców symboliczną „żółtą kartkę”. To wtedy na forsowanie coraz bardziej bezwzględnych celów w polityce klimatycznej zwrócił uwagę w swoim przemówieniu przewodniczący KK NSZZ „Solidarność” Piotr Duda. – Doskonale o tym wiemy, że cała polityka klimatyczna miała być rozłożona, aż do końca wieku, czyli zgodnie z Porozumieniem Paryskim. Kolejny szczyt UE to już był rok 2050. Dzisiaj się mówi o roku 2035, ale okazuje się, że kopalnię w Turowie i inne firmy będą nam zamykać z dnia na dzień. Na to nie pozwolimy – powiedział przewodniczący. I tym razem głos ten nie został dosłyszany.

Komisja sejmowa – nie wiece

Jednym z powodów listopadowego wyjścia Solidarności na ulicę jest również milczenie formacji rządzącej w związku z tematem emerytur stażowych. Warto przypomnieć, że emerytury stażowe pojawiły się w zawartej w 2015 r. i powtórzonej w 2020 r. umowie programowej między Andrzejem Dudą (w 2015 r. jeszcze kandydatem na prezydenta) a Solidarnością, były również przedmiotem rozmów na linii Piotr Duda – Andrzej Duda – Jarosław Kaczyński. Dziś temat ten został zmarginalizowany, a jego jedyne odbicie w przestrzeni publicznej to wypowiedź Jarosława Kaczyńskiego, prezesa PiS, na spotkaniu z wyborcami w Nowym Sączu. – Wiem, że to było w porozumieniach gdańskich z 1980 roku, ale to jest dzisiaj sprawa trudna i ja nie chcę nikogo oszukiwać. My mamy dzisiaj procent w PKB wydatków na emeryturę naprawdę wysoki. I jest pytanie, czy my jesteśmy w stanie jeszcze go podwyższyć, czy pierwszeństwem nie jest jednak to, żeby podwyższać emerytury przede wszystkim, ale też te średnie, no i najniższe płace (…) te 35 lat dla kobiet i 40 dla mężczyzn oznacza, że niektóre kobiety by mogły niewiele po pięćdziesiątce przejść na emeryturę, a mężczyźni – licząc, że się zaliczało służbę wojskową do stażu pracy – to przed sześćdziesiątką nawet (…) w bardzo wielu wypadkach, jednak nie we wszystkich, gdyż szczególnie w przypadku kobiet, które często są rzeczywiście fizycznie spracowane i już nie dają rady (...), to często chodzi o to, aby dostawać i pensję, i emeryturę” – mówił prezes PiS. Jarosław Kaczyński niestety nie zauważył w swojej wypowiedzi, że emerytury te nie są nikomu „podarowane”, a są ciężko wypracowane przez pracownika. Realnym problemem jest tak naprawdę unikanie przez licznych pracowników składek emerytalnych. Projekt emerytur stażowych to krok w stronę tych, którzy zaufali systemowi emerytalnemu, co oznacza wzmocnienie tego systemu. Błędem jest również fakt zepchnięcia emerytur stażowych do roli tematu wiecowego przemówienia – z szacunku do Solidarności, jak i pana prezydenta, który złożył swój projekt, debata na ich temat powinna już dawno toczyć się na poziomie komisji sejmowej.

Tekst pochodzi z 42. (1761) numeru „Tygodnika Solidarność”.


 

POLECANE
Elon Musk ogłosił powstanie nowej partii z ostatniej chwili
Elon Musk ogłosił powstanie nowej partii

- Dziś powstaje Partia Amerykańska, aby zwrócić wam wolność - pisze Elon Musk na platformie "X".

Potężna rozróba w serbskim parlamencie. Granaty dymne, jedna z posłów w stanie krytycznym z ostatniej chwili
Potężna rozróba w serbskim parlamencie. Granaty dymne, jedna z posłów w stanie krytycznym

W serbskim parlamencie doszło do dramatycznych scen. Posłowie opozycji rzucili granaty hukowe i gaz łzawiący w proteście przeciwko rządom Aleksandara Vučića. W wyniku zamieszek posłanka Jasmina Obradović doznała udaru i walczy o życie.

Niemieckie media: Ruch Obrony Granic torpeduje niemiecką politykę migracyjną z ostatniej chwili
Niemieckie media: Ruch Obrony Granic torpeduje niemiecką politykę migracyjną

Niemiecki tygodnik „Der Spiegel” opisał serię incydentów na granicy z Polską, które wg redakcji „komplikują niemiecką politykę migracyjną”. Główna krytyka kierowana jest w stronę polskiego Ruchu Obrony Granic (ROG), który utrudnia niemieckim służbom odsyłanie nielegalnych migrantów do Polski.

Wes Anderson – nostalgiczne fantazmaty czasów, których nigdy nie było tylko u nas
Wes Anderson – nostalgiczne fantazmaty czasów, których nigdy nie było

Wes Anderson powraca na ekrany z filmem, który równie łatwo rozpoznać, co sobie odpuścić albo się zakochać. "Układ fenicki", pokazany premierowo podczas 78. Festiwalu Filmowego w Cannes, na polskie ekrany trafił 6 czerwca.

Stopnie BRAVO i BRAVO-CRP przedłużone. Pilny komunikat rządu z ostatniej chwili
Stopnie BRAVO i BRAVO-CRP przedłużone. Pilny komunikat rządu

Premier przedłużył drugi stopień alarmowy BRAVO i BRAVO-CRP na terenie całej Polski do 31 sierpnia 2025. Wyjaśniamy, co to oznacza i dlaczego władze proszą obywateli o czujność.

Ukraińskie drony znowu w akcji. Ważna fabryka w Rosji trafiona z ostatniej chwili
Ukraińskie drony znowu w akcji. Ważna fabryka w Rosji trafiona

Drony Sił Systemów Bezzałogowych ukraińskich wojsk zaatakowały w Rosji fabrykę radarów, wykorzystywanych w dronach i rakietach, które ostrzeliwują Ukrainę – powiadomił w sobotę Sztab Generalny w Kijowie.

Cztery podgatunki elit gardzących polską hołotą tylko u nas
Cztery podgatunki elit gardzących polską hołotą

Ciągle się zastanawiam skąd bierze się głębokie przekonanie niektórych środowisk o ich wyższości, lepszym wykształceniu, europejskości nad „prostakami” z prawicy, którzy nic nie kumają z otaczającej ich rzeczywistości tkwiąc mentalnie w Średniowieczu (nie będę, jaśnie oświeconym, wyjaśniał co wniosły w legacie do naszego dzisiejszego życia wykpiwane wieki średnie bo zajęłoby to zbyt wiele czasu a oni i tak by tego nie pojęli – przy okazji tylko i na końcu przypomnijmy, że między innymi ich guru Bronisław Geremek był mediewistą, zajmującym się, o zgrozo, prostytucją…) i nie wychodząc od miejscowego proboszcza (alternatywnie ”z kruchty”).

Wimbledon: Pewne zwycięstwo Igi Świątek z Danielle Collins z ostatniej chwili
Wimbledon: Pewne zwycięstwo Igi Świątek z Danielle Collins

Iga Świątek awansowała do czwartej rundy wielkoszlemowego turnieju na trawiastych kortach Wimbledonu. Rozstawiona z numerem ósmym tenisistka pewnie pokonała Amerykankę Danielle Collins 6:2, 6:3. Jej kolejną rywalką w Londynie będzie Dunka Clara Tauson.

Komu służycie?. Ostra reakcja Roberta Bąkiewicza na zaskakujący ruch policji z ostatniej chwili
"Komu służycie?". Ostra reakcja Roberta Bąkiewicza na zaskakujący ruch policji

Robert Bąkiewicz ostro skrytykował decyzję policji o wprowadzeniu zakazu lotów dronów przy granicy z Niemcami. Jak twierdzi, ograniczenia uderzają w działania obywatelskie mające na celu kontrolę migracji; zakaz ogłoszono dwa dni po tym, jak Ruch Obrony Granic zakupił własne drony do patrolowania pasa przygranicznego.

Komunikat dla mieszkańców woj. świętokrzyskiego Wiadomości
Komunikat dla mieszkańców woj. świętokrzyskiego

W sobotę uruchomiono wakacyjną, bezpłatną linię autobusową z Kielc na Święty Krzyż. Kursy realizowane będą w każdą sobotę i niedzielę do 28 września. Pasażerom towarzyszyć będzie przewodnik, który opowie o atrakcjach turystycznych regionu i zaprezentuje najciekawsze miejsca na Łysej Górze.

REKLAMA

Marsz Godności. Szkoda, że rząd nie wsłuchał się w głos Solidarności

Zapowiedziany na 17 listopada br. Marsz Godności nie spadł z nieba. Jest on wynikiem błędów popełnionych przez rząd. Szkoda, że ten nie wsłuchał się w głos Solidarności, bo wielu z nich mógł uniknąć.
 Marsz Godności. Szkoda, że rząd nie wsłuchał się w głos Solidarności
/ fot. arch.

W ostatnich miesiącach wiatr historii zawiał tak mocno, jak nie wiał od dekad. Pandemia koronawirusa, globalny lockdown, przerwanie łańcucha dostaw, szalejąca inflacja i wreszcie wojna na Ukrainie ze wszystkimi jej konsekwencjami sprawiają, że wiele codziennych problemów zostaje zepchniętych na dalszy tor. W trudnych czasach normalnym zjawiskiem jest jednoczenie się pod wspólną flagą, najczęściej dzierżoną przez rządzących, którzy reprezentują w danej chwili siłę i sprawczość państwa. W tym wszystkim nie można jednak zapomnieć o tym, że nawet w kryzysowych sytuacjach władzy potrzebna jest merytoryczna krytyka. Niestety w dobie „totalniactwa” nie można liczyć na taką ze strony opozycji, dobrze więc, że jednym z cenzorów władzy staje się dziś Solidarność, co wyraża Marsz Godności, który 17 listopada przejdzie ulicami Warszawy. Szczególnie, że w wielu przypadkach Solidarność może bez wstydu przyznać, że już lata temu miała rację – tu najbardziej jaskrawym przypadkiem mogą być kwestie energetyki i górnictwa. Niestety, ale popełnienie błędów, przed którymi ostrzegała Solidarność dziś w dużej mierze skutkuje wysokimi cenami energii, co przekłada się na inflacje i spadający poziom życia.

Energetyczna pułapka

To m.in. na łamach „Tygodnika Solidarność” od lat ostrzegaliśmy przed nadciągającą pułapką związaną z zieloną transformacją. Co ciekawe, politycy partii rządzącej w debacie publicznej często zgadzali się z Solidarnością, niemal powtarzając jej postulaty, jednak gdy faktycznie dochodziło do podejmowania decyzji, najczęściej na szczeblu unijnym, to kolejne lata były usilnym wpychaniem głowy w paszczę „zielonej” bestii. Dziś fakty są takie, że polskiemu rządowi brakowało odwagi lub siły, by zgubnej transformacji się przeciwstawić – czego przykładem może być pakiet „Fit for 55”, porozumienie paryskie czy zamknięcie polskiego górnictwa. Oczywiście dla nikogo nie jest tajemnicą, że międzynarodowa sytuacja Polski w ramach Unii Europejskiej jest niezwykle trudna. Nie sposób jednak pamiętać, że zamiana na stanowisku premiera Beaty Szydło na Mateusza Morawieckiego była często tłumaczona przez obóz rządzący tym, że premier Morawiecki miał przynieść sukcesy finansowe i poprawę relacji z Brukselą. W pierwszej kategorii trzeba doceniać sukcesy – w ekspresowym tempie rok w rok gospodarczo gonimy państwa starej Unii, wszystko przy zachowaniu sprawiedliwości społecznej, a to, w jaki sposób wyszliśmy ekonomicznie z kryzysu finansowego spowodowanego pandemią, będzie przez historyków stawiane za wzór. Szczególnie jeśli mamy w pamięci to, jak kryzysem 2008 r. zarządzała Platforma Obywatelska – obciążając jego skutkami głównie pracowników. W kwestii Unii Europejskiej niestety nie udało się nam znaleźć sojuszników w sprawie tak strategicznej jak zachowanie bezpieczeństwa energetycznego, rozumianego jako powstrzymanie się od szaleństwa Zielonego Ładu, chociaż wielokrotnie w autoprezentacji polski rząd stawiał się w roli lidera regionu. Jak się okazuje, w tej ważnej batalii lider nie potrafił uzyskać wsparcia chociażby wśród państw Trójmorza czy Grupy Wyszehradzkiej. Jakkolwiek nie próbować zaklinać rzeczywistości, należy to uznać za porażkę. Lider, który nie potrafi przekonać partnerów do swojej woli w tak ważnej kwestii, pozostaje liderem zaledwie na papierze. Tu oczywiście ostatnie wyniki wyborcze do szwedzkiego Riksdagu i przede wszystkim do włoskiego parlamentu otwierają przed polskim rządem nowe możliwości. Pozostaje mieć nadzieję, że również szok wywołany wojną na Ukrainie może spowodować pewną redefinicję polityki klimatycznej. Oby nadzieje nie okazały się płonne. Niestety zmarnowanych lat nie da się już odzyskać.

Głos wołającego na puszczy

Szkoda, że rząd nie wsłuchał się w słowa Solidarności. W materii bezpieczeństwa energetycznego nie sposób zarzucić, że przed nadchodzącą katastrofą strona związkowa nie ostrzegała. Warto przypomnieć chociażby słowa przewodniczącego Piotra Dudy z wywiadu z Teresą Wójcik i Michałem Ossowskim w barbórkowym (49) numerze naszego tygodnika w 2019 r. – Może kiedyś energia ze źródeł odnawialnych będzie w stanie zapewnić odpowiednią ilość prądu. Dzisiaj nie. Jest nie tylko wielokrotnie droższa, ale również zawodna. Nikt poważny nie może opierać na tym gospodarki. I nikt tego nie robi. Niemcy za rozwój zielonej energii płacą ogromne pieniądze, a i tak muszą uruchamiać kolejne węglowe elektrownie (...). Polakom zaś należy życzyć, aby węgla było jak najwięcej i jak najdłużej nam służył. To nasz prawdziwy skarb, a ze skarbów trzeba się cieszyć, a nie na nie narzekać. Pamiętajmy też, że energia z węgla również może być zielona. Dzisiejsza technologia na to pozwala. Trzeba w nią inwestować, zamiast brnąć w absurdalną bezemisyjną ułudę – mówił przewodniczący Komisji Krajowej.

Z kolei w numerze z 2018 r. sugerowaliśmy, że pełna dekarbonizacja może być utopią i apelowaliśmy o finansowanie na jakże potrzebne górnictwu inwestycje. „Może być trudno uzyskać finansowanie z zagranicy zarówno na elektrownie jądrowe, jak i na elektrownie węglowe. Tylko że te pierwsze zapewne pozostaną w warstwie retoryki antywęglowej, a te drugie trzeba będzie zrealizować, aby zapewnić społeczeństwu i gospodarce energię elektryczną 24 godziny na dobę i 7 dni w tygodni. Dlatego wydaje się, że musimy liczyć na własne środki, a tych na elektrownie węglowe jeszcze nam wystarczy” – pisała blisko cztery lata temu Teresa Wójcik. Dziś wiemy, że był to głos wołającego na puszczy, a nawet obecnie, w sytuacji, gdy uzyskaliśmy potwierdzenie, że energetyka jest jedną z broni reżimu Putina, polski rząd chwali się sprowadzaniem wątpliwej jakości węgla z egzotycznych kierunków, zamiast podejmować decyzje o wskrzeszeniu krajowego wydobycia.

Również m.in. w obronie polskiej energetyki w czerwcu zeszłego roku odbyła się największa związkowa manifestacja po 2015 r. Wówczas rządzący otrzymali od związkowców symboliczną „żółtą kartkę”. To wtedy na forsowanie coraz bardziej bezwzględnych celów w polityce klimatycznej zwrócił uwagę w swoim przemówieniu przewodniczący KK NSZZ „Solidarność” Piotr Duda. – Doskonale o tym wiemy, że cała polityka klimatyczna miała być rozłożona, aż do końca wieku, czyli zgodnie z Porozumieniem Paryskim. Kolejny szczyt UE to już był rok 2050. Dzisiaj się mówi o roku 2035, ale okazuje się, że kopalnię w Turowie i inne firmy będą nam zamykać z dnia na dzień. Na to nie pozwolimy – powiedział przewodniczący. I tym razem głos ten nie został dosłyszany.

Komisja sejmowa – nie wiece

Jednym z powodów listopadowego wyjścia Solidarności na ulicę jest również milczenie formacji rządzącej w związku z tematem emerytur stażowych. Warto przypomnieć, że emerytury stażowe pojawiły się w zawartej w 2015 r. i powtórzonej w 2020 r. umowie programowej między Andrzejem Dudą (w 2015 r. jeszcze kandydatem na prezydenta) a Solidarnością, były również przedmiotem rozmów na linii Piotr Duda – Andrzej Duda – Jarosław Kaczyński. Dziś temat ten został zmarginalizowany, a jego jedyne odbicie w przestrzeni publicznej to wypowiedź Jarosława Kaczyńskiego, prezesa PiS, na spotkaniu z wyborcami w Nowym Sączu. – Wiem, że to było w porozumieniach gdańskich z 1980 roku, ale to jest dzisiaj sprawa trudna i ja nie chcę nikogo oszukiwać. My mamy dzisiaj procent w PKB wydatków na emeryturę naprawdę wysoki. I jest pytanie, czy my jesteśmy w stanie jeszcze go podwyższyć, czy pierwszeństwem nie jest jednak to, żeby podwyższać emerytury przede wszystkim, ale też te średnie, no i najniższe płace (…) te 35 lat dla kobiet i 40 dla mężczyzn oznacza, że niektóre kobiety by mogły niewiele po pięćdziesiątce przejść na emeryturę, a mężczyźni – licząc, że się zaliczało służbę wojskową do stażu pracy – to przed sześćdziesiątką nawet (…) w bardzo wielu wypadkach, jednak nie we wszystkich, gdyż szczególnie w przypadku kobiet, które często są rzeczywiście fizycznie spracowane i już nie dają rady (...), to często chodzi o to, aby dostawać i pensję, i emeryturę” – mówił prezes PiS. Jarosław Kaczyński niestety nie zauważył w swojej wypowiedzi, że emerytury te nie są nikomu „podarowane”, a są ciężko wypracowane przez pracownika. Realnym problemem jest tak naprawdę unikanie przez licznych pracowników składek emerytalnych. Projekt emerytur stażowych to krok w stronę tych, którzy zaufali systemowi emerytalnemu, co oznacza wzmocnienie tego systemu. Błędem jest również fakt zepchnięcia emerytur stażowych do roli tematu wiecowego przemówienia – z szacunku do Solidarności, jak i pana prezydenta, który złożył swój projekt, debata na ich temat powinna już dawno toczyć się na poziomie komisji sejmowej.

Tekst pochodzi z 42. (1761) numeru „Tygodnika Solidarność”.



 

Polecane
Emerytury
Stażowe