Waldemar Krysiak: Mam wyzwanie dla red. Rafała Otoki-Frąckiewicza!

Podczas swojej ostatniej rozmowy z Moniką Jaruzelską, redaktor Otoka-Frąckiewicz zrównał Redpill z ideologią gender. Według niego, czerwona pigułka jest tym samym, co trans-aktywiści wmawiający dzieciom błędną płeć. Mam więc dla Redaktora pewne wyzwanie!
Rafał Otoka-Frąckiewicz Waldemar Krysiak: Mam wyzwanie dla red. Rafała Otoki-Frąckiewicza!
Rafał Otoka-Frąckiewicz / Screen YT Rafał Otoka-Frąckiewicz

– Redpillowcy posługują się tą samą nomenklaturą, którą posługuje się gender. Identyczną. Używają tej samej. Zachowują się tak samo. Kiedy skrytykuje się gendery, dostają gendery histerię i chcą gendery wydłubać oczy – wskazał Otoka-Frąckiewicz w rozmowie z Moniką Jaruzelską.

Tylko jak to możliwe? Redpill nie ma nic wspólnego z ruchami gender. To zupełnie odrębne zjawiska, z różnych czasów i miejsc, z różną problematyką. Żeby się o tym przekonać, wystarczy spojrzeć na ich historie.

 

Proto-Redpill

Zanim pojawił się Redpill, byli PUA, czyli Pick Up Artists - podrywacze. Ich historia zaczęła się na początku lat 70. XX wieku w USA, kiedy to pojawiła się pierwsza literatura poświęcona sztuce uwodzenia kobiet. Jednym z najbardziej wpływowych autorów był Erik von Markovik, znany bardziej jako "Mystery". W 1998 roku założył on Mystery Method Corporation, która oferowała szkolenia dla mężczyzn dotyczące sztuki podrywania.

W ciągu następnych kilku lat pojawiło się wiele innych firm i organizacji oferujących podobne szkolenia, a także liczne strony internetowe i fora, na których mężczyźni dzielili się swoimi doświadczeniami w dziedzinie uwodzenia kobiet. W Europie trend ten pojawił się nieco później, ale szybko zyskał na popularności.

W latach 90. i na początku XXI wieku ruch PUA stał się coraz bardziej zorganizowany i skomercjalizowany. Pojawiały się liczne książki, filmy, kursy i szkolenia, które obiecywały mężczyznom, że nauczą się być jak Casanova.

Jednym z najbardziej kontrowersyjnych elementów ruchu PUA był tzw. "negging", czyli celowe obrażanie kobiety w celu zwrócenia jej uwagi. Ta praktyka spotkała się z krytyką i oskarżeniami o seksizm i manipulację emocjonalną. Po tej fali krytyki przyszły kolejne.

W drugiej dekadzie XXI wieku ruch PUA zaczął tracić popularność, a wiele firm oferujących szkolenia zbankrutowało. Wpłynęło na to m.in. zwiększone zainteresowanie problemem świadomej zgody, i rosnącą przekonanie, że sztuka uwodzenia może być szkodliwa dla obu płci. Mimo to, ruch PUA pozostaje obecny w kulturze popularnej i wciąż ma swoich zwolenników, choć coraz bardziej marginalizowanych.

 

Czerwona Pigułka

Ruch Redpill pojawił się w latach 90. XX wieku w USA i związany był z subkulturą inceli i sztuką podrywania, oraz nauką tworzenia stabilnych związków. Ruch ten – albo przynajmniej jego nazwa - inspirowana była filmem "Matrix" i konceptem "czerwonej pigułki", która otwierała oczy na rzeczywistość.

W czasie, gdy ruch PUA tracił na popularności, grupa mężczyzn zaczęła tworzyć alternatywny ruch Redpill, który koncentrował się na ujawnianiu kobiecych manipulacji i metod zarządzania relacjami.

Pierwsze próby formalizacji Czerwonej pigułki pojawiły się w Internecie na stronach i forach dyskusyjnych, a w 2005 roku powstał portal "The Redpill". Wkrótce powstały kolejne strony internetowe, takie jak "Return of Kings" i "Chateau Heartiste", które zaczęły publikować artykuły na temat relacji między płciami, roli mężczyzny i kobiety w związkach oraz krytykujące feminizm.

Jednym z najbardziej wpływowych autorów i liderów ruchu Redpill był Rollo Tomassi, który w 2011 roku opublikował książkę "The Rational Male". Tomassi twierdził, że kobiety nie kochają mężczyzn w sposób bezwarunkowy, a relacje między płciami są oparte na strategii i manipulacji. Książka ta stała się bestsellerem i spopularyzwała pigułkę na cały świat.

W Europie ruch Redpill zaczął pojawiać się w latach 2010., głównie na forach internetowych i w grupach dyskusyjnych. Wraz z rozwojem mediów społecznościowych, ruch ten zyskał na popularności i zaczął organizować spotkania i konferencje. W 201 roku odbyła się pierwsza europejska konferencja Redpill w Warszawie, która zgromadziła zwolenników z różnych krajów.

 

Proto-Gender

Pierwsze ruchy genderowe były mieszanką nauki, pseudo-nauki i politycznych dążeń, by uwolnić przedwojenne Niemcy od Paragrafu 175, który penalizował homoseksualne kontakty (przede wszystkim) między mężczyznami i pozwalał na inkarcerację transwestytów. Za ojca i przywódcę tamtych ruchów uważa się Magnusa Hirschfelda.

Magnus Hirschfeld był niemieckim lekarzem, seksuologiem i aktywistą społecznym, uważanym za pioniera ruchu LGBTQ+ oraz zwolennika równości płciowej. Hirschfeld urodził się w 1868 roku w Kolonii, a zmarł w 1935 roku w Nicei.

W 1919 roku Hirschfeld założył w Berlinie Instytut Badań Seksualnych, który zajmował się badaniami i poradnictwem w dziedzinie seksualności i płci. Była to pierwsza instytucja tego rodzaju na świecie, która oferowała poradnictwo, edukację i badania naukowe w zakresie tematyki seksualnej i płciowej. Instytut prowadził także badania nad homoseksualizmem, transseksualizmem oraz interseksualizmem.

Hirschfeld uważał, że orientacja seksualna i tożsamość płciowa są naturalnymi i nienaruszalnymi cechami każdej osoby. Jego praca w Instytucie Badań Seksualnych była – przynajmniej dla lewicowych aktywistów pionierska i stanowiła ważny wkład w rozwój badań nad seksualnością i tożsamością płciową. Hirschfeld był też zwolennikiem idei gender, która zakładała, że płeć jest konstruktem społecznym, a nie biologicznym, co oznaczało, że kobiety i mężczyźni są kształtowani przez kulturowe normy i wartości, a nie tylko przez swoją biologię.

Jego poglądy spotkały się z silnym sprzeciwem ze strony konserwatywnych grup społecznych i politycznych, co doprowadziło do ataków na Instytut Badań Seksualnych i Hirschfelda osobiście. W 1933 roku, po dojściu do władzy nazistów, Instytut został zamknięty, a Hirschfeld zmuszony do ucieczki z Niemiec i śmierci na wygnaniu.

 

Gender

Swoją dzisiejszą formę – związaną również z transowaniem i okaleczaniem dzieci – gender przyjął dopiero po wojnie i to w Ameryce. Jego patronem został tym razem zwolennik eksperymentów na niemowlakach i „lekkiej pedofilii”.

John Money był amerykańskim psychologiem i seksuologiem, który zajmował się badaniem rozwoju płciowego. W latach 60. XX wieku, Money stał się znany na całym świecie za sprawą swojego kontrowersyjnego eksperymentu, w którym starał się dowiedzieć, czy tożsamość płciowa jest czymś wrodzonym, czy też można ją wykształcić w wyniku wychowania.

W 1966 roku, dwaj bracia bliźniacy, Bruce i Brian Reimerowie, urodzili się z defektami narządów płciowych. John Money zaproponował ich rodzicom operację zmiany płci oraz wychowanie Bruce'a jako dziewczynki, podając przykład innego chłopca, który wskutek choroby stracił narządy płciowe i wychowywał się jako dziewczynka.

Bruce został przemianowany na Brendę, poddany operacji plastycznej, i wychowywany jako płeć przeciwna. Jednakże, mimo całego starania rodziców i doktora Moneya, Brenda nie czuła się kobietą i borykała się z problemami psychicznymi przez całe życie. W wieku 14 lat, Brenda została poinformowana o swojej prawdziwej płci i powrócił(a) do bycia mężczyzną, zmieniając swoje imię na David. Obaj chłopcy popełnili później samobójstwo.

Po eksperymencie z Reimerami, Money zaczął głosić teorię, że tożsamość płciowa i orientacja seksualna są wynikiem wychowania i społeczeństwa, a nie czynnikiem biologicznym. Wierzył, że płeć i tożsamość płciowa są dwoma odrębnymi pojęciami i mogą być kształtowane poprzez wychowanie i środowisko.

Jednakże, poza kontrowersjami związanymi z eksperymentem z Reimerami, Money został skrytykowanpy za swoje podejście do tematu płci i założenia, że płeć jest jedynie konstruktem społecznym, pomijając znaczenie biologii i genetyki. W późniejszych latach, jego teoria została odrzucona przez większość naukowców, a eksperyment z Reimerami uważany jest za jedną z największych kontrowersji w historii psychologii i seksuologii.

 

Małe wyzwanie

Redpillem interesuję się od roku, ideologią gender od wielu lat. Redpill znam dobrze, gender – na wskroś. I nie jestem w stanie znaleźć między nimi żadnych podobieństw. Skoro jednak redaktor Otoka-Frąckiewicz nalega, że „redpillowcy posługują się tą samą nomenklaturą, którą posługuje się gender”, to jestem pewien, że tak jest i ja zwyczajnie czegoś nie wiem. Pan Redaktor nie gada przecież bez sensu, żeby wrzucić do jednego worka pomoc mężczyznom w tworzeniu związków i okaleczanie nieletnich hormonami?

Poproszę więc Redaktora, żeby pokazał, że „redpillowcy posługują się tą samą nomenklaturą, którą posługuje się gender”. Ja nie byłem w stanie znaleźć ani jednego wspólnego konceptu dla czerwonej pigułki i genderu, jestem więc bardzo ciekaw, co znajdzie Pan Redaktor!


 

POLECANE
Niemieckie władze ukarały klub fitness, który odmówił transseksualiście prawa do rozbierania się przy kobietach tylko u nas
Niemieckie władze ukarały klub fitness, który odmówił transseksualiście prawa do rozbierania się przy kobietach

Najpierw chciał uciszyć twórców podcastu, którzy nazwali go – poprawnie! - mężczyzną. Potem zaczął konkurować w sporcie przeciwko kobietom. Teraz transseksualista z Niemiec domaga się kary dla klubu fitness, który nie pozwolił mu podglądać nagich kobiet pod prysznicem.

Atak na Uniwersytecie Warszawskim. Nowy komunikat prokuratury Wiadomości
Atak na Uniwersytecie Warszawskim. Nowy komunikat prokuratury

- Podejrzany o zabójstwo pracownicy UW Mieszko R. przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów - poinformował prokurator Piotr Antoni Skiba.

Mec. Michał Skwarzyński: Adam Bodnar nie dopilnował aby orzeczenie o własności mieszkania zostało ujawnione w Księdze Wieczystej tylko u nas
Mec. Michał Skwarzyński: Adam Bodnar nie dopilnował aby orzeczenie o własności mieszkania zostało ujawnione w Księdze Wieczystej

Kwestia mieszkania na ulicy Wąwozowej w Warszawie i braku jego wykazania w oświadczeniu majątkowym wzbudziła poruszenie opinii publicznej. Nie powinno to dziwić i zapewne nikogo nie dziwi. Wszak sprawa dotyczy Adama Bodnara człowieka o najwyższym, swego czasu poziomie zaufania co do jego profesjonalizmu, wiedzy, walorów moralnych etc.

Prezydent Andrzej Duda po wyborze nowego papieża: To poruszający moment Wiadomości
Prezydent Andrzej Duda po wyborze nowego papieża: To poruszający moment

- To moment głęboko poruszający dla wspólnoty Kościoła katolickiego - napisał prezydent Andrzej Duda po wyborze nowego papieża Leona XIV.

Jest nowy sondaż prezydencki Wiadomości
Jest nowy sondaż prezydencki

W najnowszym sondażu pracowni Atlas Intel na pierwszym miejscu znalazł się kandydat na prezydenta Karol Nawrocki z poparciem 29,1 proc. ankietowanych.

Jest reakcja Donalda Trumpa na wybór nowego papieża Wiadomości
Jest reakcja Donalda Trumpa na wybór nowego papieża

- Nie mogę doczekać się spotkania z papieżem Leonem XIV - napisał prezydent USA Donald Trump komentując wybór nowego papieża.

Szef holenderskiego wywiadu: To wtedy Rosja może uderzyć w NATO Wiadomości
Szef holenderskiego wywiadu: To wtedy Rosja może uderzyć w NATO

Rosja może być gotowa do wojny z NATO w ciągu roku od zakończenia wojny na Ukrainie – ostrzega szef holenderskiego wywiadu wojskowego.

Biały dym nad Kaplicą Sykstyńską. Kardynałowie wybrali papieża pilne
Biały dym nad Kaplicą Sykstyńską. Kardynałowie wybrali papieża

Po godz. 18 nad Kaplicą Sykstyńska pojawił się biały dym. To oznacza, że kardynałowie wybrali nowego papieża.

Nowy sondaż prezydencki z ostatniej chwili
Nowy sondaż prezydencki

Rafał Trzaskowski uzyskałby w wyborach 32,2 proc. głosów, Karol Nawrocki - 22,7 proc., Sławomir Mentzen - 13,5 proc., a Szymon Hołownia - 8,3 proc. głosów - wynika z sondażu Pollster dla "Super Expressu".

Komunikat dla mieszkańców Warszawy z ostatniej chwili
Komunikat dla mieszkańców Warszawy

W weekend tramwajarze dokończą asfaltowanie ulicy Belwederskiej pomiędzy Chełmską i Gagarina. Prace będą prowadzone także na skrzyżowaniu z Gagarina. Roboty rozpoczną się w czwartek w nocy.

REKLAMA

Waldemar Krysiak: Mam wyzwanie dla red. Rafała Otoki-Frąckiewicza!

Podczas swojej ostatniej rozmowy z Moniką Jaruzelską, redaktor Otoka-Frąckiewicz zrównał Redpill z ideologią gender. Według niego, czerwona pigułka jest tym samym, co trans-aktywiści wmawiający dzieciom błędną płeć. Mam więc dla Redaktora pewne wyzwanie!
Rafał Otoka-Frąckiewicz Waldemar Krysiak: Mam wyzwanie dla red. Rafała Otoki-Frąckiewicza!
Rafał Otoka-Frąckiewicz / Screen YT Rafał Otoka-Frąckiewicz

– Redpillowcy posługują się tą samą nomenklaturą, którą posługuje się gender. Identyczną. Używają tej samej. Zachowują się tak samo. Kiedy skrytykuje się gendery, dostają gendery histerię i chcą gendery wydłubać oczy – wskazał Otoka-Frąckiewicz w rozmowie z Moniką Jaruzelską.

Tylko jak to możliwe? Redpill nie ma nic wspólnego z ruchami gender. To zupełnie odrębne zjawiska, z różnych czasów i miejsc, z różną problematyką. Żeby się o tym przekonać, wystarczy spojrzeć na ich historie.

 

Proto-Redpill

Zanim pojawił się Redpill, byli PUA, czyli Pick Up Artists - podrywacze. Ich historia zaczęła się na początku lat 70. XX wieku w USA, kiedy to pojawiła się pierwsza literatura poświęcona sztuce uwodzenia kobiet. Jednym z najbardziej wpływowych autorów był Erik von Markovik, znany bardziej jako "Mystery". W 1998 roku założył on Mystery Method Corporation, która oferowała szkolenia dla mężczyzn dotyczące sztuki podrywania.

W ciągu następnych kilku lat pojawiło się wiele innych firm i organizacji oferujących podobne szkolenia, a także liczne strony internetowe i fora, na których mężczyźni dzielili się swoimi doświadczeniami w dziedzinie uwodzenia kobiet. W Europie trend ten pojawił się nieco później, ale szybko zyskał na popularności.

W latach 90. i na początku XXI wieku ruch PUA stał się coraz bardziej zorganizowany i skomercjalizowany. Pojawiały się liczne książki, filmy, kursy i szkolenia, które obiecywały mężczyznom, że nauczą się być jak Casanova.

Jednym z najbardziej kontrowersyjnych elementów ruchu PUA był tzw. "negging", czyli celowe obrażanie kobiety w celu zwrócenia jej uwagi. Ta praktyka spotkała się z krytyką i oskarżeniami o seksizm i manipulację emocjonalną. Po tej fali krytyki przyszły kolejne.

W drugiej dekadzie XXI wieku ruch PUA zaczął tracić popularność, a wiele firm oferujących szkolenia zbankrutowało. Wpłynęło na to m.in. zwiększone zainteresowanie problemem świadomej zgody, i rosnącą przekonanie, że sztuka uwodzenia może być szkodliwa dla obu płci. Mimo to, ruch PUA pozostaje obecny w kulturze popularnej i wciąż ma swoich zwolenników, choć coraz bardziej marginalizowanych.

 

Czerwona Pigułka

Ruch Redpill pojawił się w latach 90. XX wieku w USA i związany był z subkulturą inceli i sztuką podrywania, oraz nauką tworzenia stabilnych związków. Ruch ten – albo przynajmniej jego nazwa - inspirowana była filmem "Matrix" i konceptem "czerwonej pigułki", która otwierała oczy na rzeczywistość.

W czasie, gdy ruch PUA tracił na popularności, grupa mężczyzn zaczęła tworzyć alternatywny ruch Redpill, który koncentrował się na ujawnianiu kobiecych manipulacji i metod zarządzania relacjami.

Pierwsze próby formalizacji Czerwonej pigułki pojawiły się w Internecie na stronach i forach dyskusyjnych, a w 2005 roku powstał portal "The Redpill". Wkrótce powstały kolejne strony internetowe, takie jak "Return of Kings" i "Chateau Heartiste", które zaczęły publikować artykuły na temat relacji między płciami, roli mężczyzny i kobiety w związkach oraz krytykujące feminizm.

Jednym z najbardziej wpływowych autorów i liderów ruchu Redpill był Rollo Tomassi, który w 2011 roku opublikował książkę "The Rational Male". Tomassi twierdził, że kobiety nie kochają mężczyzn w sposób bezwarunkowy, a relacje między płciami są oparte na strategii i manipulacji. Książka ta stała się bestsellerem i spopularyzwała pigułkę na cały świat.

W Europie ruch Redpill zaczął pojawiać się w latach 2010., głównie na forach internetowych i w grupach dyskusyjnych. Wraz z rozwojem mediów społecznościowych, ruch ten zyskał na popularności i zaczął organizować spotkania i konferencje. W 201 roku odbyła się pierwsza europejska konferencja Redpill w Warszawie, która zgromadziła zwolenników z różnych krajów.

 

Proto-Gender

Pierwsze ruchy genderowe były mieszanką nauki, pseudo-nauki i politycznych dążeń, by uwolnić przedwojenne Niemcy od Paragrafu 175, który penalizował homoseksualne kontakty (przede wszystkim) między mężczyznami i pozwalał na inkarcerację transwestytów. Za ojca i przywódcę tamtych ruchów uważa się Magnusa Hirschfelda.

Magnus Hirschfeld był niemieckim lekarzem, seksuologiem i aktywistą społecznym, uważanym za pioniera ruchu LGBTQ+ oraz zwolennika równości płciowej. Hirschfeld urodził się w 1868 roku w Kolonii, a zmarł w 1935 roku w Nicei.

W 1919 roku Hirschfeld założył w Berlinie Instytut Badań Seksualnych, który zajmował się badaniami i poradnictwem w dziedzinie seksualności i płci. Była to pierwsza instytucja tego rodzaju na świecie, która oferowała poradnictwo, edukację i badania naukowe w zakresie tematyki seksualnej i płciowej. Instytut prowadził także badania nad homoseksualizmem, transseksualizmem oraz interseksualizmem.

Hirschfeld uważał, że orientacja seksualna i tożsamość płciowa są naturalnymi i nienaruszalnymi cechami każdej osoby. Jego praca w Instytucie Badań Seksualnych była – przynajmniej dla lewicowych aktywistów pionierska i stanowiła ważny wkład w rozwój badań nad seksualnością i tożsamością płciową. Hirschfeld był też zwolennikiem idei gender, która zakładała, że płeć jest konstruktem społecznym, a nie biologicznym, co oznaczało, że kobiety i mężczyźni są kształtowani przez kulturowe normy i wartości, a nie tylko przez swoją biologię.

Jego poglądy spotkały się z silnym sprzeciwem ze strony konserwatywnych grup społecznych i politycznych, co doprowadziło do ataków na Instytut Badań Seksualnych i Hirschfelda osobiście. W 1933 roku, po dojściu do władzy nazistów, Instytut został zamknięty, a Hirschfeld zmuszony do ucieczki z Niemiec i śmierci na wygnaniu.

 

Gender

Swoją dzisiejszą formę – związaną również z transowaniem i okaleczaniem dzieci – gender przyjął dopiero po wojnie i to w Ameryce. Jego patronem został tym razem zwolennik eksperymentów na niemowlakach i „lekkiej pedofilii”.

John Money był amerykańskim psychologiem i seksuologiem, który zajmował się badaniem rozwoju płciowego. W latach 60. XX wieku, Money stał się znany na całym świecie za sprawą swojego kontrowersyjnego eksperymentu, w którym starał się dowiedzieć, czy tożsamość płciowa jest czymś wrodzonym, czy też można ją wykształcić w wyniku wychowania.

W 1966 roku, dwaj bracia bliźniacy, Bruce i Brian Reimerowie, urodzili się z defektami narządów płciowych. John Money zaproponował ich rodzicom operację zmiany płci oraz wychowanie Bruce'a jako dziewczynki, podając przykład innego chłopca, który wskutek choroby stracił narządy płciowe i wychowywał się jako dziewczynka.

Bruce został przemianowany na Brendę, poddany operacji plastycznej, i wychowywany jako płeć przeciwna. Jednakże, mimo całego starania rodziców i doktora Moneya, Brenda nie czuła się kobietą i borykała się z problemami psychicznymi przez całe życie. W wieku 14 lat, Brenda została poinformowana o swojej prawdziwej płci i powrócił(a) do bycia mężczyzną, zmieniając swoje imię na David. Obaj chłopcy popełnili później samobójstwo.

Po eksperymencie z Reimerami, Money zaczął głosić teorię, że tożsamość płciowa i orientacja seksualna są wynikiem wychowania i społeczeństwa, a nie czynnikiem biologicznym. Wierzył, że płeć i tożsamość płciowa są dwoma odrębnymi pojęciami i mogą być kształtowane poprzez wychowanie i środowisko.

Jednakże, poza kontrowersjami związanymi z eksperymentem z Reimerami, Money został skrytykowanpy za swoje podejście do tematu płci i założenia, że płeć jest jedynie konstruktem społecznym, pomijając znaczenie biologii i genetyki. W późniejszych latach, jego teoria została odrzucona przez większość naukowców, a eksperyment z Reimerami uważany jest za jedną z największych kontrowersji w historii psychologii i seksuologii.

 

Małe wyzwanie

Redpillem interesuję się od roku, ideologią gender od wielu lat. Redpill znam dobrze, gender – na wskroś. I nie jestem w stanie znaleźć między nimi żadnych podobieństw. Skoro jednak redaktor Otoka-Frąckiewicz nalega, że „redpillowcy posługują się tą samą nomenklaturą, którą posługuje się gender”, to jestem pewien, że tak jest i ja zwyczajnie czegoś nie wiem. Pan Redaktor nie gada przecież bez sensu, żeby wrzucić do jednego worka pomoc mężczyznom w tworzeniu związków i okaleczanie nieletnich hormonami?

Poproszę więc Redaktora, żeby pokazał, że „redpillowcy posługują się tą samą nomenklaturą, którą posługuje się gender”. Ja nie byłem w stanie znaleźć ani jednego wspólnego konceptu dla czerwonej pigułki i genderu, jestem więc bardzo ciekaw, co znajdzie Pan Redaktor!



 

Polecane
Emerytury
Stażowe