[Tylko u nas] Aleksandra Jakubiak OV: Pomiędzy owcą a kozłem

„Moje owce słuchają mego głosu, a Ja znam je. Idą one za Mną i Ja daję im życie wieczne. Nie zginą one na wieki i nikt nie wyrwie ich z mojej ręki” (J 10, 27-28).
Sarkofag z Lid przedstawiający Sąd Ostateczny [Tylko u nas] Aleksandra Jakubiak OV: Pomiędzy owcą a kozłem
Sarkofag z Lid przedstawiający Sąd Ostateczny / wikimedia.commons/CC0/This file was donated to Wikimedia Commons as part of a project by the Metropolitan Museum of Art

 

Przyznam, że tekst dzisiejszej Ewangelii stał zawsze na czele tych słów Jezusa, które wywoływały we mnie niejaką trwogę. Odbierałam go jako bardzo srogi. Pewnie dlatego, że znając swoje słabości łatwiej przychodziło mi widzieć się w gronie kozłów. Taki odruch. Istnieje jednak kilka pytań i wątpliwości, nad którymi warto byłoby się pochylić.

Pytania

Czy większość z nas nie znajduje się gdzieś na osi pomiędzy owcą a kozłem? No bo przecież prawie każdy byłby w stanie od ręki wymienić takie momenty życia, kiedy nie dał sobie rady z okazaniem innym miłości i takie, gdy współpracując z łaską, tę miłość okazywał. Można oczywiście dokonywać neurotycznych bilansów próbując doszukiwać się tego, które z tych wydarzeń wybierze Sędzia, tylko czy naprawdę o to chodzi? I jakiego obrazu Boga w moim sercu to dowodzi?

Czy w innych miejscach Ewangelii Jezus nie mówi o czasach ostatecznych na przykładzie pszenicy i kąkolu/chwatu, którym Bóg pozwala w nas rosnąć, by nie wyrwać z nas niechcący promieni swego królestwa?

Czy ten sam Jezus, który opowiada słuchaczom o ostatecznym podziale ludzi na na owce i kozły, nie mówi także o tym, że On, jako Pasterz, zostawi 99 z tych owiec, by podążyć na poszukiwania owcy zagubionej?

Czy to nie ciekawe, że Jezus nie mówi, że owce to te, które nigdy nie grzeszyły, a kozły to osoby nurzające się w grzechu?

I wreszcie, czy każdy z nas, sam z siebie, może stać się owcą lub kozłem?

Warto samemu zastanowić się nad odpowiedziami.

Koziołek i baranek

W starożytnym Izraelu i kozioł, i baranek, były składane na ofiarę. Z tym, że baranek był raczej symbolem ofiary składanej dobrowolnie dla Pana, a kozioł ofiarny, wypędzany samotnie na pustynię, miał symbolicznie nosić na sobie wszystkie grzechy ludu i stanowić niejako wcielenie tego grzechu. Baranek składany był w ofierze przez kapłana, kozioł błąkał się po pustynnych bezdrożach, aż do śmierci z wycieńczenia lub napotkania dzikiego zwierza. Ciekawa rzecz - kogo nigdy w dzieciństwie nie pogonił baran, ten może nie wiedzieć - że zarówno baranki, jak i koziołki za bardzo nie różnią się charakterem, są i swawolne, i chętne do bitki, więc raczej nie o przymioty zachowania chodziło Jezusowi w tej przypowieści. Myślę, że kluczem do zrozumienia lub raczej pryzmatem, przez który dobrze byłoby przeczytać dzisiejsze słowa Jezusa jest cytowany w leadzie tekst o Dobrym Pasterzu i jego stadzie, stadzie, które zna Jego głos. Takie owce również z głupoty potrafią się zapodziać lub nawet wpaść w poważniejsze tarapaty, ale reagują na głos Pasterza i chcą za Nim iść. Reagują na głos, nawet jeśli czasem nie udaje im się utrzymać szlaku. Reagują na głos, bo znają go aż do trzewi. Wydaje się, że dzisiejsza Ewangelia bardzo koresponduje z tą sprzed tygodnia w kluczu zaufania do Boga.

Chodzi o Króla

Sądzę, że clou tej przypowieści stanowi charakter dzisiejszej kościelnej uroczystości - Jezusa Chrystusa Króla Wszechświata. W tym wszystkim nie tyle chodzi tak naprawdę o ciebie, o mnie i nasze miejsce, ale o Króla, który siedzi w centrum, o skupieniu się na Nim, o patrzeniu wprost na Niego, słuchaniu, uczeniu się tego, jaki jest z Jego słów. Odnajdywaniu w charakterze Jego królowania momentu, kiedy w zadziwieniu i zachwycie, nie z lęku, zechcemy paść na kolana i powiedzieć: „Pan mój i Bóg mój”.

Patrz na Mnie

Pamiętam, jak kiedyś poszłam z chorym i niepełnosprawnym członkiem mojej rodziny do lekarza, na umówioną wcześniej wizytę. Ledwo doszliśmy, bo choć nie było to daleko, dla owej osoby była to cała wyprawa. Osoba ta znana jest z wybuchowego charakteru i kłótliwości we wszelkich urzędach etc., przestrzegałam ją więc, by zachowywała się spokojnie. Kiedy byliśmy już na miejscu okazało się, że lekarz sobie poszedł - nie byliśmy spóźnieni - a panie z recepcji próbowały wmówić mi, że to nasza wina. Zrobiło się wokół nas zbiegowisko blisko dziesięciu pracownic przychodni, ale kłótliwy członek rodziny siedział spokojnie, tymczasem to ja dostałam szału i zwróciłam się do owych pań bardzo, bardzo niegrzecznie.

Kiedy już było po wszystkim wracałam do domu bardzo przygnębiona, nie tylko tym, że nic nie załatwiliśmy, ale też tym, jak to możliwe, że aż tak paskudnie potraktowałam te kobiety? Było mi przykro. Wtedy usłyszałam gdzieś głęboko w sercu "głos" mówiący: „Po prostu nie patrzyłaś na Mnie”. I taka była prawda wtedy i taka jest uniwersalna prawda, o której mówi ta Ewangelia. Bez postawienia Króla w centrum życia i funkcjonowania w odniesieniu do tego centrum, sami z siebie nie potrafimy kochać, a Jego sposobem królowania jest miłosierdzie i to właśnie to miłosierdzie, które możemy czerpać od Niego stawia nas niejako poza sądem, poza bilansem dobrych i złych uczynków. „Miłosierdzie odnosi triumf nad sądem”, pisze św. Jakub, który nie słynie przecież ze zbytniej spolegliwości. To pragnienie bycia jak Jezus, którego sposób myślenia nas zachwyca, i to łaska do okazywania miłosierdzia, do myślenia w pryzmacie wyobraźni miłosierdzia uczy nas poznawać Jego głos i podążać za Nim.

Wąż miedziany

Kiedy Izraelici znaleźli się w kłopotach Bóg powiedział Mojżeszowi, by wykuł miedzianego węża i trzymał go w górze po to, by wszyscy mogli go widzieć - póki Izraelici działali patrząc na węża, wszystko było dobrze, kiedy odwracali głowę, przegrywali. Gdy już znajdziemy nasz powód do postawienia Boga w centrum życia, nie spuszczajmy z Niego oczu i patrzmy wprost na Niego, a żaden sąd nie będzie nam straszny.


 

POLECANE
Politico szydzi z niecodziennego zachowania Donalda Tuska na unijnym szczycie z ostatniej chwili
Politico szydzi z niecodziennego zachowania Donalda Tuska na unijnym szczycie

Przywódcy 27 państw członkowskich UE spotykają się w Brukseli, aby omówić wydatki na obronność, wsparcie dla Ukrainy, konkurencyjność, Bliski Wschód i migrację. Niecodziennie zachowanie Donalda Tuska przyciągneło uwagę mediów.

Dzieci nienarodzone nie są zlepkiem komórek. Jeszcze w łonach matek uczą się języka i akcentu rodziców tylko u nas
Dzieci nienarodzone nie są "zlepkiem komórek". Jeszcze w łonach matek uczą się języka i akcentu rodziców

Dzieci nienarodzone nie są tylko „zlepkiem komórek” - one aktywnie uczą się swojego pierwszego języka, zanim nawet otworzą oczy. Badania z neuronauk i lingwistyki potwierdzają wszak: płód w łonie matki jest człowiekiem, zdolnym do rzeczy, które potrafimy tylko my, ludzie.

Trzaskowski chce uciszyć kościelne dzwony? Wiadomości
Trzaskowski chce uciszyć kościelne dzwony?

Według doniesień, do których miał dotrzeć PortalWarszawski.com.pl, warszawski ratusz miałby "zająć się kwestią bicia kościelnych dzwonów".

Niemiecka dziennikarka sugeruje, że Tusk będzie stawiał wiatraki zamiast budować elektrownie jądrowe Wiadomości
Niemiecka dziennikarka sugeruje, że Tusk będzie stawiał wiatraki zamiast budować elektrownie jądrowe

Niemiecka dziennikarka Gabriele Lesser sugeruje, że rząd Donalda Tuska może opóźnić budowę elektrowni atomowej. Zamiast tego w Polsce miałyby powstać farmy wiatrowe.

Zaskakujący obrót sprawy w kwestii ew. produkcji czołgów przez Volkswagen tylko u nas
Zaskakujący obrót sprawy w kwestii ew. produkcji czołgów przez Volkswagen

Koncern Rheinmetall to główny producent w sektorze obronnym i jeden z największych producentów amunicji w Niemczech i na świecie. W ostatnich miesiącach firma poczyniła już znaczne inwestycje w swoją sieć produkująca amunicję. - Od 2025 roku Rheinmetall w swoich zakładach w Niemczech, Hiszpanii, RPA, Australii i na Węgrzech chce produkować aż 700 000 pocisków artyleryjskich i 10 000 ton prochu w skali roku - podała firma z siedzibą w Düsseldorfie.

Protesty w Turcji po zatrzymaniu burmistrza Stambułu. Nowe informacje polityka
Protesty w Turcji po zatrzymaniu burmistrza Stambułu. Nowe informacje

Mimo zakazu zgromadzeń tłum demonstrujących zebrał się w czwartek przed siedzibą władz miejskich w Stambule, by zaprotestować przeciwko zatrzymaniu opozycyjnego burmistrza tej metropolii Ekrema Imamoglu. Według AFP policja użyła gumowych kul i gazu łzawiącego.

Europejska Unia Obronna to PUŁAPKA gorące
Europejska Unia Obronna to PUŁAPKA

Komisja Europejska opublikowała pełen tekst Białej Księgi ws. obronności Unii Europejskiej. Wygląda na to, że chce ona powtórzyć manewr, jaki zrobiła w przypadku Fudnuszu Odbudowy i obciążyć państwa członkowskie kredytami, przy czym otrzymanie tych pieniędzy byłoby warunkowane spełnieniem oczekiwań eurokratów.

Mógł to przeforsować. Zbigniew Ziobro uderza w Donalda Tuska polityka
"Mógł to przeforsować". Zbigniew Ziobro uderza w Donalda Tuska

- Premier Donald Tusk mógł przeforsować politycznie, żeby poprzez przesłuchanie Barbary Skrzypek przez prokurator Ewę Wrzosek dręczyć i upokarzać prezesa PiS Jarosława Kaczyńskiego - ocenił w czwartek były minister sprawiedliwości Zbigniew Ziobro.

Tylko pod kontrolą Ukrainy. Wołodymyr Zełenski odrzuca propozycję USA polityka
"Tylko pod kontrolą Ukrainy". Wołodymyr Zełenski odrzuca propozycję USA

Po spotkaniu w czwartek z norweskim premierem Jonasem Gahrem Stoere prezydent Ukrainy Wołodymyr Zełenski określił postawę Donalda Trumpa ws. przyjęcia Kijowa do NATO jako prezent dla Władimira Putina. Odrzucił możliwość przejęcia ukraińskich elektrowni atomowych przez USA.

Komunikat dla mieszkańców Gdańska Wiadomości
Komunikat dla mieszkańców Gdańska

W związku z pracami drogowymi na al. PCK w Pruszczu Gdańskim, ZTM Gdańsk od 25 marca wprowadza zmiany na linii 200.

REKLAMA

[Tylko u nas] Aleksandra Jakubiak OV: Pomiędzy owcą a kozłem

„Moje owce słuchają mego głosu, a Ja znam je. Idą one za Mną i Ja daję im życie wieczne. Nie zginą one na wieki i nikt nie wyrwie ich z mojej ręki” (J 10, 27-28).
Sarkofag z Lid przedstawiający Sąd Ostateczny [Tylko u nas] Aleksandra Jakubiak OV: Pomiędzy owcą a kozłem
Sarkofag z Lid przedstawiający Sąd Ostateczny / wikimedia.commons/CC0/This file was donated to Wikimedia Commons as part of a project by the Metropolitan Museum of Art

 

Przyznam, że tekst dzisiejszej Ewangelii stał zawsze na czele tych słów Jezusa, które wywoływały we mnie niejaką trwogę. Odbierałam go jako bardzo srogi. Pewnie dlatego, że znając swoje słabości łatwiej przychodziło mi widzieć się w gronie kozłów. Taki odruch. Istnieje jednak kilka pytań i wątpliwości, nad którymi warto byłoby się pochylić.

Pytania

Czy większość z nas nie znajduje się gdzieś na osi pomiędzy owcą a kozłem? No bo przecież prawie każdy byłby w stanie od ręki wymienić takie momenty życia, kiedy nie dał sobie rady z okazaniem innym miłości i takie, gdy współpracując z łaską, tę miłość okazywał. Można oczywiście dokonywać neurotycznych bilansów próbując doszukiwać się tego, które z tych wydarzeń wybierze Sędzia, tylko czy naprawdę o to chodzi? I jakiego obrazu Boga w moim sercu to dowodzi?

Czy w innych miejscach Ewangelii Jezus nie mówi o czasach ostatecznych na przykładzie pszenicy i kąkolu/chwatu, którym Bóg pozwala w nas rosnąć, by nie wyrwać z nas niechcący promieni swego królestwa?

Czy ten sam Jezus, który opowiada słuchaczom o ostatecznym podziale ludzi na na owce i kozły, nie mówi także o tym, że On, jako Pasterz, zostawi 99 z tych owiec, by podążyć na poszukiwania owcy zagubionej?

Czy to nie ciekawe, że Jezus nie mówi, że owce to te, które nigdy nie grzeszyły, a kozły to osoby nurzające się w grzechu?

I wreszcie, czy każdy z nas, sam z siebie, może stać się owcą lub kozłem?

Warto samemu zastanowić się nad odpowiedziami.

Koziołek i baranek

W starożytnym Izraelu i kozioł, i baranek, były składane na ofiarę. Z tym, że baranek był raczej symbolem ofiary składanej dobrowolnie dla Pana, a kozioł ofiarny, wypędzany samotnie na pustynię, miał symbolicznie nosić na sobie wszystkie grzechy ludu i stanowić niejako wcielenie tego grzechu. Baranek składany był w ofierze przez kapłana, kozioł błąkał się po pustynnych bezdrożach, aż do śmierci z wycieńczenia lub napotkania dzikiego zwierza. Ciekawa rzecz - kogo nigdy w dzieciństwie nie pogonił baran, ten może nie wiedzieć - że zarówno baranki, jak i koziołki za bardzo nie różnią się charakterem, są i swawolne, i chętne do bitki, więc raczej nie o przymioty zachowania chodziło Jezusowi w tej przypowieści. Myślę, że kluczem do zrozumienia lub raczej pryzmatem, przez który dobrze byłoby przeczytać dzisiejsze słowa Jezusa jest cytowany w leadzie tekst o Dobrym Pasterzu i jego stadzie, stadzie, które zna Jego głos. Takie owce również z głupoty potrafią się zapodziać lub nawet wpaść w poważniejsze tarapaty, ale reagują na głos Pasterza i chcą za Nim iść. Reagują na głos, nawet jeśli czasem nie udaje im się utrzymać szlaku. Reagują na głos, bo znają go aż do trzewi. Wydaje się, że dzisiejsza Ewangelia bardzo koresponduje z tą sprzed tygodnia w kluczu zaufania do Boga.

Chodzi o Króla

Sądzę, że clou tej przypowieści stanowi charakter dzisiejszej kościelnej uroczystości - Jezusa Chrystusa Króla Wszechświata. W tym wszystkim nie tyle chodzi tak naprawdę o ciebie, o mnie i nasze miejsce, ale o Króla, który siedzi w centrum, o skupieniu się na Nim, o patrzeniu wprost na Niego, słuchaniu, uczeniu się tego, jaki jest z Jego słów. Odnajdywaniu w charakterze Jego królowania momentu, kiedy w zadziwieniu i zachwycie, nie z lęku, zechcemy paść na kolana i powiedzieć: „Pan mój i Bóg mój”.

Patrz na Mnie

Pamiętam, jak kiedyś poszłam z chorym i niepełnosprawnym członkiem mojej rodziny do lekarza, na umówioną wcześniej wizytę. Ledwo doszliśmy, bo choć nie było to daleko, dla owej osoby była to cała wyprawa. Osoba ta znana jest z wybuchowego charakteru i kłótliwości we wszelkich urzędach etc., przestrzegałam ją więc, by zachowywała się spokojnie. Kiedy byliśmy już na miejscu okazało się, że lekarz sobie poszedł - nie byliśmy spóźnieni - a panie z recepcji próbowały wmówić mi, że to nasza wina. Zrobiło się wokół nas zbiegowisko blisko dziesięciu pracownic przychodni, ale kłótliwy członek rodziny siedział spokojnie, tymczasem to ja dostałam szału i zwróciłam się do owych pań bardzo, bardzo niegrzecznie.

Kiedy już było po wszystkim wracałam do domu bardzo przygnębiona, nie tylko tym, że nic nie załatwiliśmy, ale też tym, jak to możliwe, że aż tak paskudnie potraktowałam te kobiety? Było mi przykro. Wtedy usłyszałam gdzieś głęboko w sercu "głos" mówiący: „Po prostu nie patrzyłaś na Mnie”. I taka była prawda wtedy i taka jest uniwersalna prawda, o której mówi ta Ewangelia. Bez postawienia Króla w centrum życia i funkcjonowania w odniesieniu do tego centrum, sami z siebie nie potrafimy kochać, a Jego sposobem królowania jest miłosierdzie i to właśnie to miłosierdzie, które możemy czerpać od Niego stawia nas niejako poza sądem, poza bilansem dobrych i złych uczynków. „Miłosierdzie odnosi triumf nad sądem”, pisze św. Jakub, który nie słynie przecież ze zbytniej spolegliwości. To pragnienie bycia jak Jezus, którego sposób myślenia nas zachwyca, i to łaska do okazywania miłosierdzia, do myślenia w pryzmacie wyobraźni miłosierdzia uczy nas poznawać Jego głos i podążać za Nim.

Wąż miedziany

Kiedy Izraelici znaleźli się w kłopotach Bóg powiedział Mojżeszowi, by wykuł miedzianego węża i trzymał go w górze po to, by wszyscy mogli go widzieć - póki Izraelici działali patrząc na węża, wszystko było dobrze, kiedy odwracali głowę, przegrywali. Gdy już znajdziemy nasz powód do postawienia Boga w centrum życia, nie spuszczajmy z Niego oczu i patrzmy wprost na Niego, a żaden sąd nie będzie nam straszny.



 

Polecane
Emerytury
Stażowe